YALNIZLIK PSİKOLOJİSİ PDF indir

YALNIZLIK PSİKOLOJİSİ Kısa Özet

Büyük bir miktarda yalnızlığımızı en fazla hissettiğimiz anlar yakın ilişkilerin yokluğu ve yakın ilişkilerdeki poblemlerin açığa çıktığı zamanlardır. Yaşadığımız yakın ilişkilerdeki hayal kırıklıkları bize yalnızlığımızı hatırlatan deneyimlerdir.

Çocuklukta tekrar eden hayal kırıklıkları ve yeterli desteği görememek, birinin ileride yalnızlıkla alakalı yaşayacağı sorunlara da zemin hazırlar.

Toplumumuzda yaygın bir tutum olan *iyi çocuk gibi davran* yaklaşımı çocukların duygularını geri plana iten, *doğru* davranmanın ne hissettiğinden mühim olduğunu vurgulayan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımla büyümek, duygularınızla olan temasınızı zayıflatacağı, bunun neticesinde da çocuk yakın ilişki kurma konusu zorluk yaşamaya başlar.

Yalnızlık birinin bireysel ayrıntı kısmına, sosyal yaşamına, olduğu ortam yahut kültürün etkisine göre şekillense de aslında *en fazla yaşamınızdan tatminiyetinizle ilişkilidır*.

Yaşamınızdan genel anlamda tatminsanız; hadiselerin yarattığı üzüntü, mutsuzluk, sıkıntı yahut farklı zamanlarda hissedilen yalnızlık sizi çok fazla örselemez.

Hayattaki en büyük yalnızlık, yaşamla aranızda bir manalı bir bağın olmaması, yaşamınızdan ve kendinizden tatmin olmamanızdır.

Sosyal izolasyon, birinin tek başına geçirdiği zamanın çoğalmasıylabirlikte manalı, derin ilişkilerden uzaklaşma, yüzeysel, kısa süreli temasların olmasıyla gerçekleşir.

Sosyal izolasyon tek başına olmaktan farklıdır. Tek başına olma durumunda bir seçim mevcuttur. Kişinin kendine zaman ayırması, hedefleri için çaba harcaması, isteklerini gerçekleştirmesi gibi olumlu süreçler işin içine girer. Oysa sosyal izolasyonda kişi günlerce evde kalır, tanıdık ve dostlarıyla temas etmekten kaçınır. Tek başına olmasının getirdiği üretkenlikten, sosyal ilişkilerden tecrit edilmeyle birlikte zarar görmeye başlar. Sürecin uzamasıyla birlikte insanlarla olan duygusal temas azalır, bir süre sonra tekrar bireylerin arasına girildiğinde kişi nasıl tepki vereceğini bilemez hale gelir.

Bilhassa yeterli ilgi gösterilmeyen bir ailede büyüyen bireylerde değersizlik, önemsizlik ve ilişkinin bir parçası gibi hissetmeme duyguları gelişebilir.

İlgi yoksunluğu sebebiyle, ileriki yaşlarda kendisine gösterilen ilgiyi kabul edebilmekle alakalı zorluklar açığa çıkar. Kişi, kendisine ilgi gösterildiğinde, bu alışık olmadığı bir yoğunluk ve sıklıkta ise kafa karışıklığı yaşar, nasıl tepki göstereceğini bilemeyebilir ve endişelanır. Bu da olağan tepkiler göstermesini önüne geçer. Misal verilecek olursa, bazı bireylere gösterilen ilgi o kadar ağır gelir ki, hemen kendisi de bir şeyler yaparak karşılık vermek ister.

YALNIZLIK PSİKOLOJİSİ PdF indirmek için Tıklayın