Dada Manifestoları – Dadacılar PDF Oku indir
Dada Manifestoları – Dadacılar PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Dada Manifestoları – Dadacılar kitabını araştırdık. Ayrıca Dadacılar tarafından kaleme alınan Dada Manifestoları – Dadacılar kitap özetinin yanı sıra, Dada Manifestoları – Dadacılar pdf oku, Dada Manifestoları – Dadacılar yandex, Dada Manifestoları – Dadacılar e-kitap pdf, Dada Manifestoları – Dadacılar PDF Drive, Dada Manifestoları – Dadacılar Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Dada Manifestoları – Dadacılar PDF indir Oku
Hugo Ball, 5 Şubat 1916’da Zürih’de “Cabaret Voltaire” adını verdiği sanatçılar bölgeselini açtı. Bu, Dada’nın kamuya açık en mühim kurumunun doğuşu manasına geliyordu. Berlin’den Zürih’e gelmiş olan dadacı Richard Huelsenbeck şu yorumu yapmıştı: “Dada, yüreklilik, küçümseme, üstünlük, devrimci karşı koyuş; egemen mantığın, toplumdaki hiyerarşinin yok edilmesi, tarihin yadsınması, köktenci bir özgürlük, anarşi, burjuvanın yok edilmesi manasına gelmektedir. ” Bu sanatçılar topluluğu, burjuva ile savaş ve düşünce yoksulluğunu özdeşleştiriyordu. Almanya’da, 1914’te, sanat ve bilim bölgesindeki aydınların büyük çoğunluğu, Batı kültürü adına, kültürü koruma maksadıyla savaşın gerekliliğini savunmuşlardı. Dada hareketi, hemen hemen tüm Avrupa ülkelerinden rejim zıtı aydınların önderliğini yaptığı bir hareketti; savaşa karşı olmaları, bu aydınları birleştiren en mühim özellikti. Birer pasifist olan bu aydınlar, kendi devletleriyle açık bir çatışma içindeydiler; bu durum, Almanya, Fransa veya Romanya, her yerde aynıydı. Bu grupların gazetecilik veya sanat bölgesindeki çalışmaları, savaş başladıktan sonra uygulanan çok daha sıkı bir denetimle hemen hemen olanaksızlaştırıldı; bu aydınlardan çoğu, askere çağrılma tehlikesiyle yüz yüze idiler. Birçok aydın, sığınmacı olarak başka ülkelere giderek, kendi ülkelerindeki zorluklardan uzaklaştılar. Böylelikle, İsviçre, özellikle Zürih, Avrupa ülkelerinden gelen sığınmacı aydınların toplandıkları merkez oldu. Daha 1914’te Bakunin gibi bir çok tanınmış anarşist buraya yerleşmişti. Lenin de, Zürih’de Cabaret Voltaire bölgeselinin olduğu Spiegelgasse’de yaşıyordu. İlk dadacı gösterilerinin seyircileri bu sığınmacılardı. Kabare gösterilerine etkin olarak katılanlar yine Hugo Ball, Emmy Hennigs, Tristan Tzara, Richard Huelsenbeck, Walter Serner, Hans Arp ve Marcel Janco gibi sığınmacılardı; Rus müzikçiler konserler veriyor, sığınmacı ressamlar dada etkinlikleri için afiş hazırlıyor ve dada yayınları için resim yapıyordu. İsviçre, merkezi konumu yanında, tarafsızlığı bundan dolayı sığınmacıların geldikleri ülkelerin makamları tarafından izlenmelerine olanak vermemesiyle de uygun bir sığınma ülkesiydi; sığınma hakkı ve basın özgürlüğü, gazetecilik çalışmaları için uygun bir ortam sağlıyordu.
Dadacıların, İsviçreli yerli seyircilerle aşağı yukarı hiç ilişkisi yoktu; içinde yaşadıkları sığınmacılar ortamı, kapalı bir bohem yaşamının bütün ayrıntı kısmını taşıyordu. Kübizmin başlıca temsilcileri olan Picasso ve Braque bu sığınmacılar tarafından özellikle beğeniliyordu, İtalya’daki fütüristler ile de yakın ilişki içindeydiler. Marinetti’nin Özgürleştiren Sözcükler bildirgesi, Zürihli sığınmacıların tiyatroya özgü bir beceri ile okudukları eşzamanlı şiirlerin kuramsal temelini oluşturuyordu.
