Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans PDF Oku indir
Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans kitabını araştırdık. Ayrıca Cep ÜniversitesiPaul Faure tarafından kaleme alınan Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans kitap özetinin yanı sıra, Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans pdf oku, Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans yandex, Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans e-kitap pdf, Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans PDF Drive, Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Paul Faure – Cep Üniversitesi – Rönesans PDF indir Oku
Rönesans sözcüğü ilk anlamda, dinsel sözcükler dağarcığına girer. Notre-Dame Mucizesinden bu yana (14. yüzyıl) yaşamını yitirmiş bir birinin ikinci kez doğuşu manasına gelmektedir. Yunan teolojisindeki Palingenesis’in (yeniden doğuş) eşi gibidir. Bundan bir yeniden dirilme veya hayata dönme anlamı çıkarılmamalı, yeni temellerden yola çıkıTarak yeniden başlamak manasına alınmalı. Bilhassa, mistik kullanımda yeniden doğuş (Rönesans) ve yenileşme, canlanma (regeneration) eşmanalıdırlar. Tanrinm lütfuyla, arınmayla (vaftiz yahut tövbe istiğfar) veya dünya zevklerinden el etek çekme yoluyla daha iyi bir başka yaşama geçilir: Yaşama yeniden doğulur. Rene yahut Renee adını taşıyanlar, örneğin Provence kontu Kral Ren6 (1409-1480) ve Ferrare düşesi (1510-1575), Hümanizm ve Reform’un bu iki etkin koruyucusu günahlarıyla ölüp daha zengin, daha güzel, daha yüksek düzeyde bir yaşama adandıklarını biliyorlar mıydı acaba? Calvin (1509- 1564), Saint-Jean İncilini (3,3) yorumlarken, iyileştirme, yenilenme, tazelenme, dirilme sözcüklerinden farklı olarak yukarıda dile getirdiğimiz anlamdan sözeder. Çağdaşlarının büyük felsefi, edebi, sanatsal vs… keşiflerin verdiği heyecanla ilkbaharın, çiçeklerin veya meyvelerin geri gelişine benzer bir dönüş yerine ruhsal bir yenilenmeye katıldıklarını sanmala7 rı pek kuşku götürmez. Reform ve sanat ve fikirlerde Yenileşme birbiriyle dayanışma içinde, daha doğrusu aynı Rönesans’ın çağdaş iki görünümüdürler. Amerika’nın, Cap yolunun keşfedildiği, büyük Yunan metinlerinin basıldığı, Vinci’nin fiziği derinleştirerek en güzel tablolarını yaptığı çağda, 1496’- da Michel Bureau şöyle yazıyordu: “Çağımızda reform sözcüğü halkın kulağında öylesine yer etmiştir ki, birkaç kişi bir araya gelip iki lâf ettiğinde bu konu sürekli olarak konuşmalarına girer.” Multa renascentur que nuhc cecidere, çökmüş birden fazla şeyden yeni şeyler dünyaya gelecektır, yazılıdır Paris’deki Sanat ve Arkeoloji Enstitüsü’nün, 1535 (VI, k I) tarihli bir estampında. Worace’ın ünlü bir dizesinin biraz değiştirilmişi olan bu formül, Amyot’un II. Henri’ye yazdığı ithafa benzer! “I. François edebiyatı yeniden doğurtup, çiçeklendirmeye başladı…”.
Çevirmen Cl. De Seyssel 1509’da, dilbilgini G.Tory 1529’da ve şair J.De Bellay’nin 1549’da yazdıkları gibi Amyot’da 14. yüzyıldan önce bir Fransız dili ve edebiyatının varlığını yadsımıyor, ama, yine onlar gibi, bunları yenilenmek isteyen bir ulusa layık görmüyordu. Bu Ortaçağ’ı küçümseme dönemi hızlı geçti. Üstelik büyük düşünürler Greko-Latin uygarlığına veya inancın kaynaklarına dönüş hayalleri içindeydiler. 14. yüzyılda, Petrarca Roma’da, Kapitol’de, zaferini antik bir biçimde kutluyordu (1341). 1470’de doğmuş, bir Ciceron benzeri olan kardinal Bembo, üslubunun saflığını yok edeceği korkusundan dua kitabını bozuk Latincesinden okumaktan kaçmıyordu. Roma’da Pomponio Leto’nun (1464) Floransa’da Marsile Ficin’in (1473), Krakov’da Casimir IV. Jagellon’un ‘(1489) çevrelerinde, Paris’te Charles IX ve Henri III (1570) dönemlerinde Akademiler oluşmuş, Antik Çağ’ın fikirleri, âdetleri 8 hatta dekorları yeniden canlandırılmak istenmişti. Gerçekten dinsel diyebileceğimiz bir inançla Rabelais’nin Gargantua’sı 1533’de Pantagruel’e şöyle yazabiliyordu: “Şimdi artık tüm bilim kollan düzeltildi, diller yerleşti” (11,8) yâni iyileştirildi ve Brantome 1590’lara doğru kral I. François’ya şöyle seslenebiliyordu” Baba ve edebiyat ve sanatın gerçek onarıcısı”
