Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı PDF Oku indir
Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı kitabını araştırdık. Ayrıca Bülent Somay tarafından kaleme alınan Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı kitap özetinin yanı sıra, Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı pdf oku, Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı yandex, Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı e-kitap pdf, Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı PDF Drive, Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Bülent Somay – Şarkı Okuma Kitabı PDF indir Oku
BİR BAHAR GÜNÜYDÜ. Parkta dolaşıyordum. Âşıktım; sevgilim beni terk etmişti. Falcı kadın yanından geçerken “bakayım falına, söy-leyim kısmetini,” dedi. Reddetme şansım yoktu. Elimi açtım, kadın baktı. Açıkçası ben falcının yüzümdeki mutsuz ve kendine acıyan ifadeden durumumu tahmin edeceğini, bu tahmininden hareketle “şu kadar zamanda sevgilin sana dönecek/’ filan gibi bir şeyler söyleyeceğini bekliyordum. Böyle zamanlarda insan ümitlenmek için her bahaneyi kullanabilir. Ama kadın önce adımı sordu, sonra elime baktı, baktı ve “Bülent, sen ses veya sözle alakalı bir iş yapıyorsun,” dedi. Eğer “şarkıcısın, müzikle uğraşıyorsun,” dese, uzun saçlarıma bakıp tahmin yürüttü diyecektim. “Yazarsın,” dese, kılık kıyafetimden bir “entel” sanatçı olduğuma hükmetti, resim/sinema/yazı içinde (o saçlarla tiyatroculuk pek yapılamaz) üçte bir ihtimalle atış yaptı diye düşünecektim. Ama kadının seçtiği sözcükler beni o anda tavlayıverdi. Falcı ikide iki tutturmuştu daha ilk anda: Gerçekten de ben hem sesle, hem sözle uğraşıyorum. Falın gerisi ise kimseyi ilgilendirmez. Çok ufak yaştan beri şarkı dile getiriyorum; hemen hemen otuz yıldan beri.
Yakın zamanlara kadar kötü bir şarkıcı olduğumu vehmederdim, şimdilerde ise iyi bir şarkıcı olduğumu vehmediyorum, içerik değişse de bu “ses” işinde insan hep vehimlere mahkûm: Kitabî tanımına pek uygun bir Oidipus kompleksim mevcuttur. Babam ufak yaştan beri beni iyi bir şarkıcı olmadığıma inandırmaya gayret etmişti, ben de inanmıştım. Son zamanlarda o bile beğeniyor şarkı söylememi. Söz işine gelince: İlkokulda kompozisyonumun pek harika olduğunu sanmıyorum. Ama yaşım ilerledikçe, konuşmayı pek sevmeme rağmen bazı şeylerin konuşarak, yüksek sesle anlatılamayacağım öğrendim, yazmaya başladım. Barthes’m tabiriyle “yazı’nın büyüsüne” kapılmam üniversiteye başladığım senelera dayanır. O zamandan beri “sÖz”le de uğraşıyorum. Bu iki uğraşı (ses ve sözü) birleştirmeye kalkınca insan şarkı yazarı olabiliyor mesela. Lakin bu kitapta derdim, şarkı yazmaktan ziyade şarkı okumakla alakalı: “okuma”nm her iki anlamında da. Eskiden “şarkı okumadın klasik Türk müziğine özgü bir faaliyet olduğunu zannederdim. Biz “Batılı” müzik yapanlar “şarkı söylerdik”; örneğin, Zeki Müren veya Müzeyyen Senar “şarkı okurdu”. Modernleşmeci, Batıcı geleneğe uygun olarak, bu “şarkı okuma” ifadesi, içinde hafif bir aşağılama dozu da barındırırdı mutlaka. Şimdi “şarkı söyleme” ve “şarkı okuma 11 kavramlarını birbirinden ayırmakta kuvvetlik çekiyorum artık. Galiba ben de “şarkı okuyorum” ve bu yüzden de daha banal hissetmiyorum kendimi. “Söylemek” daha ziyade sözle alakalı bir fiil: Söz söylenir.
“Okumak” ise daha çokmanalı: Kitap okunur, şiir okunur (yüksek sesle), masal okunur (yüksek sesle), şarkı okunur, hatta insanın canına okunur. Artık şarkılarımı okuyorum.
