Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi PDF Oku indir
Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi kitabını araştırdık. Ayrıca Leo Huberman tarafından kaleme alınan Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi kitap özetinin yanı sıra, Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi pdf oku, Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi yandex, Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi e-kitap pdf, Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi PDF Drive, Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Leo Huberman – Sosyalizmin Alfabesi PDF indir Oku
AMERİKALILARIN çoğunun sosyalizm hususunda bildikleri tek şey, ondan hoşlanmadıklarıdır. Bunlar sosyalizmin, ya uygulanamaz olduğu için gülünç veya şeytan işi olduğu için korkulacak bir şey olduğuna inandırılmışlardır. Bu durum, endişe vericidir. Amerika Birleşik Devletleri’nde, şu günlerde, çok yaygın olan bu derece mühim bir konuyu, pek üstünkörü ve taraf tutucu görüşlere dayanarak, görmezlikten gelmek veya suçlamak yanlıştır. Sosyalizm, dünya ölçüsünde bir harekettir. Ondan, bu ülkede nefret eden milyonlara karşılık, başka ülkelerde çok tatmin olan milyonlar mevcuttur. Şimdiye kadar hiç bir düşünce, bu kadar kısa bir sürede,böylesine çok insanın hayalgücüne egemen olmamıştır. Sosyalizm daha şimdiden 200.000.000 insanın yaşama şekili olmuştur; bu, yeryüzünde yaşayanların altıda bir diğeridemektir. Daha 600.000.000 insanın yaşama şekili olmaya doğru da hızla gitmektedir. Bu iki grup, birarada, dünya nüfusunun aşağı yukarı üçte birini oluşturur. Bu nedenle, sosyalizmin bir çok Amerikalı için pis bir sözden öte bir şey sayılmaması acınacak bir durumdur, iyi olsun kötü olsun, onunla savaşılsın veya ona ulaşılmaya çalışılsın, ilkin sosyalizmin iyice bilinmesi, bilinmesi gerekir.
Kitabın ilk yarısında, ana çizgileriyle, kapitalizmin sosyalist ekonomi yönünden tahlili yapılmış, özellikle Amerika Birleşik Devletlerinin bugünkü durumu gözönünde bulundurularak, kapitalizmin yapısı ve kusurları incelenmiştir. Kitabın ikinci yarısında .en büyük düşünürleriyle ve bunların öğrettikleriyle birlikte. sosyalizm teorisi ele alınmaktadır. Temel sosyalist öğretinin gelişmesinde en mühim ve etkili iki kişi, Karl Marx ve Friedrich Engels olmuşlardır. Günümüze kadar yaşayarak gelen ve bugün de her kıtada hareketin temel taşı olan .ve bu kitapçığın da temelini oluşturan. bu iki insanın sosyalizm anlayışıdır. Bir uyarıda bulunmak isterim: burada çizdiğimiz tablo, yalın ve katıdır. Bu, bazı okurları senediracak, bazılarını da öfkelendirecektir. Bunu olağan karşılamak gerekir. Bir insanın davranış ve inançlarına böylesine karşı çıkılması daima bir şok etkisi yapar. Bunun için aklı başında okur, sosyalist felsefe hususunda belirli bir sonuca varmadan önce, kitapçığın bütününü okumalıdır. En son şu da unutulmamalı: bu ufak kitap, yalnızca sosyalizme bir giriş, sosyalizmin ana çizgilerini söyleyen bir taslaktır. Bu husustaki yazın çok geniştir; konuya ilgi duyan okur, bu alfabe ile yetinmemeli, konuyu lâyık olduğu derinlik ve genişlikle ele alan başka bir çok yapıta el atmalıdır.
Zengin yahut yoksul, kuvvetli yahut zayıf, siyah, beyaz, sarı yahut esmer olsun, insanlar her yerde yaşamak için gereksindikleri şeyleri üretmek ve bunların sevkiyatını yapmak mecburiyetindedirler. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki üretim ve sevkiyat sistemine kapitalizm denir. Dünyanın bir çok öteki ülkelerinde aynı sistem mevcuttur. Ekmek, giyecek, konut, otomobil, radyo, gazete, ilaç, okul ve diğer her şeyi üretmek ve dağıtmak için şu iki esas unsurun bulunması gerekir: 1. Toprak, madenler, hammaddeler, makineler, fabrikalar yani iktisatçıların “üretim araçları” diye adlandırdıkları şeyler. 2. Emek – gerekli malları meydana getirmek için güçlerini ve hünerlerini üretim araçları üzerinde ve bu araçlarla birlikte kullanan isçiler. Diğer kapitalist ülkelerde olduğu gibi, Amerika’da da üretim araçları, kamu mülkü değildir. Toprağa, hammaddelere, fabrikalara, makinelere, bireyler, yani kapitalistler sahiptir. Bu, pek mühim bir olgudur. Çünkü, üretim araçlarına sahip olup olmamanız, sizin toplumdaki konumunuzu belirler. Eğer üretim araçlarına sahip ufak gruba yani kapitalist sınıfa dahilseniz, çalışmadan yasayabilirsiniz. Üretim araçlarına sahip olmayan büyük gruba yani işçi sınıfına dahilseniz, çalışmadan yasayamazsınız. Bir sınıf elde ederek, öteki sınıf çalışarak yaşıyor. Kapitalist sınıf, gelirini, başkalarını kendi hesabına çalıştırarak elde eder; oysa işçi sınıfı, gelirini, yaptığı iş için aldığı ücret şekilinde sağlar.
Yaşamak için gerekli malların üretiminde emek baş yeri tuttuğuna göre, emeği sağlayanın işçi sınıfının buna karşılık olarak çok cömertçe ödüllendirildiğini sanabilirsiniz. Oysa hiç de böyle değildir. Kapitalist toplumda en büyük geliri elde eden en fazla çalışan değil, en fazla şeye sahip olandır. Kapitalist toplumda çarkları döndüren kârdır. Açıkgöz işadamı demek, satın aldığı şey için elden geldiğince az ödeyen, sattığı şeyler içinse koparabileceği en büyük miktarı alan adam demektir. Yüksek kârlara giden yolun ilk adımı masrafları azaltmaktır. Üretim masraflarından biri, emeğe ödenen ücrettir. Bu nedenle, elden geldiğince düşük ücret ödemek işverenin çıkarmadır. Aynı biçimde, işçilerini elden geldiğince çok çalıştırmak da onun çıkarınadır. Üretim araçlarına sahip olanların çıkarları ile bunlar için çalışan bireylerin çıkarları birbirine zıttır. Kapitalistler için önce mülkiyet sonra insanlık, işçiler için ise önce insanlık -yani kendilerisonra mülkiyet gelir. Kapitalist toplumda iki sınıf içinde daima bir çatışma olmasının nedeni de işte budur. Sınıf savaşında iki tarafın da davranışı, zorunlu oldukları davranıştır. Kapitalist, kapitalist olarak kalabilmek için kâr etmek zorunda olduğu gibi, işçi de yaşayabilmek için doğru dürüst bir ücret almaya çabalamak zorundadır. Taraflar fakat karşısındakinin zararı pahasına başarıya ulaşabilir.
Sermaye ile emek içinde “uyum” hususunda söylenen bütün sözler, gevezelikten başka bir şey değildir. Kapitalist toplumda, bir sınıfın yararı, ötekinin zararına olduğu için böyle bir uyum olamaz; ve bunun tersi. Bunun için kapitalist toplumda, üretim araçları sahipleri ile işçiler içinde varolması zorunlu ilişki, bıçakla gırtlak içindeki ilişki gibidir.
