Brian Greene – Evrenin Dokusu PDF Oku indir
Brian Greene – Evrenin Dokusu PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Brian Greene – Evrenin Dokusu kitabını araştırdık. Ayrıca Brian Greene tarafından kaleme alınan Brian Greene – Evrenin Dokusu kitap özetinin yanı sıra, Brian Greene – Evrenin Dokusu pdf oku, Brian Greene – Evrenin Dokusu yandex, Brian Greene – Evrenin Dokusu e-kitap pdf, Brian Greene – Evrenin Dokusu PDF Drive, Brian Greene – Evrenin Dokusu Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Brian Greene – Evrenin Dokusu PDF indir Oku
Babamın eski, tozlu kitaplığındaki hiçbir kitap yasak değildi. Ama gene de çocukluğumda hiç kimsenin oradan bir kitap aldığını görmedim. Çoğu kapsamlı bir uygarlık tarihi, batı edebiyatına ait cilt cilt büyük eserler ve şimdi hatırlayamadığım diğerleri- zamanla aşağıya doğru bel veren raflara kaynamış gibi görünen kalın ciltli, kocaman kitaplardı. Ama en üst rafta arada birgözümün takıldığı ince bir kitap vardı. Sanki devler ülkesindeki Gülüver gibi yerine yabancı dururdu. Şimdi düşününce o kitaba göz atmak için neden o kadar bekledim, bilmiyorum. Belki de seneler içinde, kitaplar okunmak için yapılmış nesneler değil de, uzaktan bakılan aile yadigârı eşyalar gibi görünmeye başlamıştı. Sonunda o saygı yerini bir yeni yetme düşüncesizliğine bıraktı. Kitaba uzandım, tozlarını silkeledim ve birinci sayfayı açtım. İlk satırlar, en hafifinden ürkütücüydü. “Gerçekten felsefi olan yalnızca bir sorun mevcuttur, o da intihardır.” diye başlıyordu metin, irkildim. “Dünyanın üç boyutu olup olmadığı yahut zihinde dokuz kategori mi yoksa on iki kategori mi olduğu ardından gelir.” diye sürüyordu. Metne göre böylesi sorular insanlığın oynadığı oyunun bir parçasıydı, ama fakat o tek gerçek konu yerli yerine oturtulduktan sonra üzerlerinde düşünülmeyi hak ediyorlardı.
Kitap Sisyphos Söylen’di. Cezayir doğumlu, Nobel Edebiyat Ödülü nü kazanmış bir düşünür olan Albert Camus tarafından yazılmıştı. Bir an sonra bu buz gibi sözler kavrayışın sıcaklığı altında eridi. Tabii, öyle ya, diye düşündüm, isteğe göre çıkmaz ayın son çarşambasına kadar şu konu üzerinde düşünüp bu konuyu analiz edebilirsiniz, ama asıl soru, düşüncelerinizin yahut analizlerinizin sizi yaşamın yaşanmaya değer olduğuna ikna edip edememesidir. Her şeyin gelip dayandığı nokta budur. Geri kalan her şey ayrıntıdır. Camus’nün kitabıyla şans eseri karşılaşmam, basit bir şekilde etki altında kaldığım bir döneme rastlamış olmalı, çünkü onun bu kelimeleri okuduğum her şeyden daha çok aklımda kaldı. Zaman zaman, karşı karşıya geldiğım, adlarını duyduğum, televizyonda gördüğüm çeşitli insanlar bu en temel soruyu nasıl yanıtlardı diye düşünürdüm. Geriye baktığımda, aslında, kitaptaki bilimsel ilerlemeye ilişkin ikinci iddianın benim için özellikle mühim olduğunu fark ediyorum. Camus, evrenin yapısının bilinmesinın kıymetli olduğunu kabul ediyordu, ama anlayabildiğim kadarıyla, bu kavrayışın, yaşamın yaşamaya değer olup olmadığı hususundaki değerlendirmemizi değiştirebileceği olasılığını reddediyordu. Tabii benim ilk gençliğimde varoluşçu felsefe okumam, Bart Simpson’ın romantik dönem şiirleri okuması gibiydi, ama yine de Camus’nün vardığı sonuç bana pek doğru gelmemişti. Tutkulu bir fizikçi adayı olarak bana göre, yaşamı bilgiye dayanarak değerlendirebilmek için önce yaşamın meydana geldiği alanı, yani evreni tam anlamıyla anlamak gerekirdi. Türümüz eğer yeraltındaki kayalara oyulmuş mağaralarda yaşasaydı ve daha yerkürenin yüzeyini, göz alıcı güneş ışığını, okyanus rüzgârlarını ve uzaklardaki yıldızları keşfetmemiş olsaydı yahut evrim değişik bir yol izlemiş olsaydı da dokunma duyumuz dışında hiçbir duyumuz gelişmemiş olsaydı, bildiğimiz her şey yalnızca çevremizdeki şeylere dokunarak öğrendiklerimizle sınırlı olsaydı yahut zihinsel gelişimimiz çocukluğun ilk evrelerinde durmuş olsaydı da duygusal ve analitik kabiliyetlerimiz beş yaşındaki bir çocuğunki kadar olsaydı -kısaca tecrübelerimiz bize gerçekliğin çok eksik bir portresini sunsaydı- yaşamı değerlendirme şekilimiz tamamen farklı olurdu, diye düşündüğümü hatırlıyorum. Sonunda yeryüzüne çıktığımızda yahut görmeye, işitmeye, tat ve koku almaya
