André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 PDF Oku indir
André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 PDF Oku indir, e-kitap sitemizde André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 kitabını araştırdık. Ayrıca André Bonnard tarafından kaleme alınan André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 kitap özetinin yanı sıra, André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 pdf oku, André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 yandex, André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 e-kitap pdf, André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 PDF Drive, André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
André Bonnard – Antik Yunan Uygarlığı 2 PDF indir Oku
Tragedya kutsanmış veya tertemiz arı sularla yazılmaz. Kan ve gözyaşı ile yazıldıklarını söylemek ise fazla beylik kaçar. Tragedya dünyası bir ölçüde düşsel bir dünyadır; Atinalı şairler, bu dünyayı, hem köylü hem denizci bu halkın iki yüzyıl boyunca yaşamış olduğu gerçeklik ile ilgili edindiği acı deneyimden hareketle yine halk için yaratırlar. Solon’un zamanında Atina halkı önce Eupatrides’lerin, ondan sonra da zenginlerin egemenliğini yaşadı; ikisi de halkın omuzlarında acımasız bir yazgının boyunduruğu kadar ağır bir yük oluşturmuştur: Toprakları ve hakları ellerinden alınan bu halkın, sürgün veya köle olarak sitenin dışına atılmasına, alçaltan ve öldüren sefalete mahkûm edilmesine ramak kalmıştır. Sonra V. yüzyılın başında, tragedyanın ikinci kez doğuşu sırasında beslenmek veya düpedüz yok etmek için yollarda önlerine çıkan tahıl ambarlarını silip süpüren, hayvan sürülerini kırıp geçen, köyleri kasabaları yakıp yıkan, zeytinağaçlarını kökünden kesen ve kutsal yerleri aşağılayan, bir afet gibi çöküp, tanrıların sunaklarını yerle bir eden, heykellerini kıran karma karışık ve sayısız göçebe boylarıyla Medler ve Perslerin istilası geldi. Atina halkı kararlı bir çabayla, sonra kuvvetli ve ani bir silkinmeyle zorba Eupatrides’lerden kurtulmuş, Asyalı istilacının hesabını görmüş, kendini ezip geçmek isteyen güçlerden, onca övündüğü demokratik eşitliği ve bağımsızlığını, bu arada aynı darbeyle sitesinin ve ülkesinin özgürlüğünü, ulusal bağımsızlığını sökerek almıştır. Atina halkının, bileğinin gücüyle –ve tanrıların yardımıyla– taraf tutup kazandığı mücadelenin anısı –ki bunu kendisini gözetleyen ölümün suratına çarparak meydan okumuştur–, bütün Attika (Attihi) tragedyasının orta yerinde birazık karanlık bir yansıma şekilinde bile olsa hep mevcuttur. Aslını söylemek gerekirse tragedya, Atina halkını, demokrasinin (o zamanda oturtulduğu taban ne kadar dar olursa olsun) ve yurttaş özgürlüğünün savunucuları haline getiren tarihin zorlaması sonucu, bu halkın şiirsel eylemde ona verdiği karşılıktan başka bir şey değildir. İlk iki büyük tragedya şairi aristokrasiden veya yüksek burjuvaziden gelmektedirler. Ne önemi var, onlar soylu veya zengin olmalarından öte, dâhi birer şairdirler; sitenin hizmetinde Atina yurttaşlarıdırlar. Atina topluluğuna dahil olmaları onların öteki insanlarla sıkı bağlarının olduğunu gösterir. Şiirsel eserlerini, tanrılarca yakılan bir ateşli krater gibi onlar içinden bulup çıkarırlar: Sanatları, bu tutuşan kaynağı yola getirmek, bu yabanıl alevi, hemşehrilerinin hayatlarını verimli kılacak besleyici bir güneşe dönüştürmek amacını güder.
