Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı PDF Oku indir
Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı kitabını araştırdık. Ayrıca Charles Dickens tarafından kaleme alınan Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı kitap özetinin yanı sıra, Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı pdf oku, Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı yandex, Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı e-kitap pdf, Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı PDF Drive, Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Charles Dickens – Bir Noel Şarkısı PDF indir Oku
Her şeyden önce, Marley bir ölüydü. Bu hususta en ufak bir şüphe bile yoktu. Ölüm kayıtlarında rahip, cenaze memuru, levazımatçı ve yas tutanların en ileri geleninin imzası vardı: Scrooge imzalamıştı. Scrooge adı da, altına imza atma lütfunda olduğu herhangi bir belgenin değerini artırırdı. Yani bizim Marley, bir kapı çivisi ne kadar ölüyse o kadar ölüydü. Haşa! Yanlış bilinmesin, kendi tecrübelerime dayanarak, bir kapı çivisinde neyin özellikle ölü olduğunu bildiğim iddiasında değilim. Hatta bana kalsa, bir tabut çivisi demir piyasasında olabilecek en ölü parçadır diyebilirim. Lakin atalarımızın bilgeliği benzetmelerde saklıdır; bunları değiştirmek de benim haddim değil, yoksa ülkenin sonu olur bu. O yüzden tekrar etmeme izin verin: Marley, bir kapı çivisi kadar ölüydü. Peki, Scrooge, Marley’in ölü olduğunu biliyor muydu? Elbette biliyordu. Başka türlü nasıl olabilirdi ki? O ve Scrooge bilmem kaç senedir ortaktılar. Scrooge, Marley’in vasiyetini yerine getirecek tek yetkili kişi, tek hak sahibi, onun tek yasal varisi, tek dostu ve tek yas tutanıydı. Lakin Scrooge bile müthiş bir tüccar olarak daha cenaze günü bu işi kazançlı bir biçimde tamamına erdirmesi bir yana bu üzücü olay karşısında o kadar sarsılmamıştı. Marley’in cenazesinden söz etmek beni başlangıç noktama götürdü. Marley’in ölü olduğuna şüphe yoktu.
Bunun kesinlikle ayrımına varılmazsa, anlatacağım öykünün müthiş hiçbir yanı kalmayacaktır. Hamlet’in babasının, oyun başlamadan önce öldüğünden kesinlikle emin olmasaydık, adamın, doğudan esen rüzgârlarla birlikte, kendi kalesinin burçlarında dolaşmasında ilgi çekici hiçbir yan kalmaz, bu, yalnızca, herhangi orta yaşlı bir adamın, karanlık bastıktan sonra esintili bir yerde, sözgelimi St. Paul Kilisesi’nin mezarlığında, kendi oğlunun yarım aklını başından almak için düşüncesizce ansızın karşısına çıkması gibi bir durum olurdu. Scrooge, Marley’in adını tabeladan hiç silmedi. Deponun kapısının üzerinde, senelerca öylece asılı durdu: “Scrooge ve Marley”. Şirket, Scrooge ve Marley olarak bilinirdi. İlk kez gelenler, onu arada bir Scrooge, arada bir de Marley diye çağırdılar; ama o, iki isme de yanıt verdi. Onun için hiçbir şey fark etmiyordu.
