Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 PDF Oku indir
Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 kitabını araştırdık. Ayrıca Hilmi Ziya Ülken tarafından kaleme alınan Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 kitap özetinin yanı sıra, Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 pdf oku, Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 yandex, Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 e-kitap pdf, Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 PDF Drive, Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Hilmi Ziya Ülken – Felsefeye Giriş – 2 PDF indir Oku
Platon’un rasyonel ve ideal varlığa ait derin görüşünü gerçeğe ait incelemelerle birleştiren Aristoteles ilk defa ilim felsefesinin temellerini kurmuştu. O zamandan beri (yirmi dört asır) insanlık bu büyük yolun üzerinde düzeltmeler yaparak ilerliyor. Aristoteles mantığının yetmezliği, eksikleri görüldü. Lakin düşüncenin temel kategorileri değerini muhafaza etti. Şu kadar var ki, büyük filozofun çizdiği plan, esasında tabiat ilimlerine göre hazırlanmıştı. “Varlık kategorileri”nin matematikten hayat ilimlerine kadar bir çok sahalarda geçerliği kabul ediliyordu. Lakin aynı kategorileri, hayat hadiselerini üzerinde insanla alakalı bütün hadise çeşitlerine tatbik etmeye kalkınca mesele değişti. Tabiat ilmi genelder arıyordu. Münferit şeylerden başlayarak benzer vasıfları buluyor, sınıflamalar yapıyor, tümevarım yolu ile olaylar içinde nedenlik ilişkileri, sabit münasebetler kuruyor, böylece kanunlara artıyordu. Matematik ilimler formel mantık kaidelerina göre hadiselerle ilgisiz tümel nicelik münasebetlerini meydana çıkarıyor ve tümelden tümele, tümelden özele doğru sonuç çıkarma (déduction) yolu ile hareket ediyordu. Gerek hadiselerden genele git gide artan tümevarımcı ilimlerde, gerek tümelden netice çıkarmaktan ibaret olan sonuç çıkarma ilimlerinde daima genelder, prensipler, kanunlar, sabit münasebetler bilginin esasını teşkil ediyordu. Acaba bu esaslara sadık kalarak insana ait ilimleri kurmak olabilecek müdür? Gerek tümevarım, gerek sonuç çıkarma yolu ile bilginin başarılı gelişmesini temin eden bazı filozoflar bu soruya müspet yanıt vermişlerdi. Vakıa bu yolu açan ilk filozoflar için böyle bir soru bahis konusu değildi. Çünkü onlarda (mesela Aristoteles’e dayanan İbn Sina, İbn Rüşd yahut onlardan mülhem Saint Thomas’ta) bütün ilimler zaten felsefenin dallarıdır. Kendilerine mahsus kaideleri yoktur.
Lakin Descartes’tan ve Bacon’dan bu yana sonuç çıkarmaya ve tümevarıma ait ilimlerin metotları üzerinde düşünüldü. Lakin Descartes ve ondan sonra gelenler (cartésiens) için de maddeye ait ilimler dışında böyle bir soruya yer yoktu. Çünkü düşünce (cogito) yeni bir metafiziğin hareket noktası idi. İncelenen metotlar yalnız cansız ve canlı tabiata aitti. İlk kez materyalistler Descartes’ın madde âlemi için temel olarak koyduğu uzam ve hareket’ten başlayarak bütün hayat ve şuur hadiselerini açıklamanın olabilecek bulunacağını iddia ettiler. Lakin, varlığın türlü derecelerini en basit ilk görünüşüne ircadan (indirgemeden) ibaret olan bu iptidai felsefe düşüncesi, tabiat ilimleri yanında insana ait ilimlerin temellendirilmesinden fazla uzak yer alıyordu. Nitekim biyolojik ilimler ilerledikçe materyalistlerin iptidai indirgemeciliğinin yanlışları görüldüğü gibi, insana ait yeni ilimler uyandıkça onlardan her bir diğeride ayrı ayrı bir indirgemeciliğin hatalarını meydana çıkardılar. Demek oluyor ki, insanla alakalı olan ilimler kendi başlarına bu mekanist felsefeden hiçbir şey almaksızın, postulatlarını kurarak, sahalarını sınırlayarak geliştiler. Bunun yanında onların ortak bir zemin üzerinde metotları içinde tam bir muhasebe yapılması, kontrolü sağlam temele dayanan ilimlerle karşı karşıya geldirılması her şeyden önce felsefi bir tenkitten geçirilmelerini gerektiriyordu. Nitekim bu, ya bu ilimlerden birkaçı ile alakalı filozofların işi olmuştur; yahut da bu ilim mensuplarının felsefi düşünce ile karşı karşıya geldirma yapmalarını gerektirmiştir.
