Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite PDF Oku indir

Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite kitabını araştırdık. Ayrıca Marcus RaskinNoam Chomsky tarafından kaleme alınan Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite kitap özetinin yanı sıra, Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite pdf oku, Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite yandex, Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite e-kitap pdf, Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite PDF Drive, Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.

Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite PDF indir Oku

“Bilim ve Postmodernizm Tartışmaları: Postmodernizm ve Rasyonalite” bgst Yayınları’nın “Bilim ve Postmodernizm Tartışmaları” başlığı altında hazırladığı dizinin ikinci ve son cildini oluşturuyor. Birinci cilt, “Bilim ve Postmodernizm Tartışmaları: Postmodernizm ve Sol” adıyla Ekim 2007’de yayımlanmıştı. “Bilim ve Postmodernizm Tartışmaları”, 1990’lı senelerda ABD’de çıkan ve o zamanlar Z Papers adını taşıyan muhalif sol bir derginin, 1992 Ekim, Kasım ve Aralık sayılarında bir dosya olarak yayımlanmıştı. Sonraki senelerda Z Papers,Z Magazine adlı dergiye dönüştü. Son senelerda dünya çapındaki muhalif hareketler yönünden mühim bir tartışma, bilgilenme ve vizyon oluşturma platformu halini alan Z Communications adlı kapsamlı internet sitesi (www.zcommunications.org) aynı geleneğin devamı niteliğindedir. Söz konusu tartışma, Z Papers dergisinde iki bölüm halinde yayımlanmıştı. bgst Yayınları’nın önceden paylaştığı birinci cilt, tartışmanın bu ilk bölümünü içeriyordu. Tartışmanın bu bölümüne katkıda bulunan muhalif sol aydınların temel endişesı, 1990’larda moda bir akıma dönüşen postmodernizmin sol aktivizm üzerinde yarattığını düşündükleri tahribattı. Postmodernizm, “nesnel bilimsel hakikat” düşüncesini reddediyor ve doğa bilimleri ile toplum bilimlerindeki farklı teorilerin “hakikat” iddialarını, birbirine eşdeğer “anlatılar”a (veya “hikâyeler”e”) indirgiyordu. Bu anlatılardan birisinin diğerlerine göre daha “doğru” olduğunu savunabileceğimiz bağımsız bir referans noktasının olamayacağını öne sürüyordu. Postmodernistlere göre, “hakikat” ile ilgiliki anlatılar, varsayımsal bir dış gerçekliğe tekabül edip etmemelerine göre değil, iktidar ilişkilerine göre şekilleniyordu. Birinci ciltte makaleleri bulunan muhalif sol aydınlar (Michael Albert, Noam Chomsky ve Edwand S. Herman) ise, muhalif hareketlerin ve ezilenlerin dünya ile ilgili gerçeğe ulaşan analizler yapma uğraşını terk etmesinin, tahakküm ilişkilerini daha da güçlendireceğine gözleri üstüne topluyorlardı.

Onlara göre, gerçeği rasyonel biçimde araştırmaya ve buradan hareketle eşitlikçi ve özgürlükçü toplum vizyonları oluşturmaya en fazla ezilenlerin ihtiyacı vardı. Bunun yanında, tartışmanın birinci bölümü tek taraflı bir eleştiri niteliğindeydi. Postmodernizmin, “nesnellik”, “hakikat”, “bilimsel araştırma” vs. ile ilgiliki temel iddiaları ele alınıyor ve eleştiriliyordu. Elinizdeki kitap, “Bilim ve Postmodernizm Tartışması”nın ikinci bölümünü içeriyor. Birincisinden farklı olarak, karşılıklı bir tartışmaveyayanıyor. Tartışma şöyle ilerliyor: Tartışmayı düzenleyen dergi, Amerikalı altı postmodernist düşünüre (Kate Ellis, Wahneema Lubiano Frederique Marglin, Stephen Marglin, Ashis Nandy ve Marcus Raskin) bir soru yöneltiyor ve bu soruyu yanıtlayan birer makale yazmalarını istiyor. Soru şöyle: “Daha iyi bir dünyaya ulaşmak istiyorsak, farklı şekillerde Batı rasyonalitesi/bilim/mantık olarak adlandırılan eski düşünme şekilini reddetmemiz/aşmamız/ondan kurtulmamız mı gerekiyor?” Dolayısıyla, kitabın ilk altı makalesi, adı geçen postmodernist düşünürlerin bu husustaki düşüncelerini içeriyor. Ardından, Michael Albert, Noam Chomsky ve Barbara Ehrenreich’ın bu altı makaleye verdikleri yanıtlar geliyor. Daha sonra tartışma, postmodernistlerin bu yanıtları ele alıp eleştirdikleri makalelerle ve Albert, Chomsky ve Ehrenreich’ın bu makalelere verdikleri yanıtlarla sürdürmekte. “Postmodernizm ve Rasyonalite” tartışması, postmodernizmin siyasal alandaki sonuçlarından ziyade, bilim ve rasyonalitenin postmodernist eleştirisini konu alıyor. Bu eleştirinin, doğruluk payı içerip içermediğini tartışıyor. Türkiyeli okurlar bu eleştiriye yabancı değiller. Postmodernizme göre, esas olarak Batı’da gelişen modern bilim ve rasyonel araştırma, “hakikat”i araştıran tarafsız bir pratik olarak görülemez. Batı bilimi yahut Batı rasyonalitesinin, sömürgeci, cinsiyetçi, ırkçı yahut hükmedici sonuçlar üretmesi yahut bilim bireylerinın dünyanın başka yerlerinde üretilen bilgi türlerini “bilgi” saymayıp küçümsemesi bir tesadüf değildir.

Bu durum, (Batılı) bilimin ve rasyonalitenin “kötüye kullanılmasıyla” açıklanamayacak ölçüde yapısal olan bir soruna tasvir eder. Bilim ve rasyonalite, Batı’ya özgü tarihsel koşulların bir ürünüdür; bundan dolayı, bizatihi kendi yapısında kaçınılmaz olarak bu tahakkümcü eğilimleri barındırır. Kitaptaki postmodernist yazarların görüşlerini çok kabaca bu biçimde özetleyebiliriz. Buna karşılık, Albert, Chomsky ve Ehrenreich postmodernistlerin bilim ve rasyonalite ile ilgiliki iddialarının somut bir dayanaktan yoksun olduğunu söylerler. Bilimi ayırt edici kılan, şeyleri bilmenin biricik yolu olması değildir. Hepimiz sezgilerimiz, tecrübelerimiz, somut yaşantılarımız ve sanatsal tahayyülümüz yoluyla birden fazla şey biliriz. Üstelik, farklı yollarla bildiğimiz bu şeyleri, bilim belki de hiçbir zaman açıklayamayacaktır. Bilimi ayırt edici kılan, oluşturduğu hipotezleri dış dünya çapındaki ispatlar karşısında sınaması ve iddialarını mantıksal bir tutarlılık içinde formüle etmesidir. Bilimi, uygulanabildiği sınırlı alanlarda diğer bilgi çeşitlerinden ayıran ve daha güvenilir kılan bu özelliklere sahip oluşudur. Kendi başına bu özellikler (iddiaları deney ve gözlem yoluyla sınama, öncüllerden mantıksal bir tutarlılığı gözeterek sonuçlar çıkarma vs.) nasıl olup da bilimsel pratiği tahakkümcü (sömürgeci, cinsiyetçi yahut sınıfçı) hale getirmektedir? Albert, Chomsky ve Ehrenreich’a göre, bilimsel pratikte çok fazla karşımıza çıkan tahakkümcü eğilimlerin kaynağını, bilim bireylerinın da içinde yer aldıkları cinsiyetçi, sınıfçı ve emperyal kurumlarda aramak daha doğru olacaktır. Gerçekte ataerki, kapitalizm, sömürgecilik gibi egemenlik sistemlerinden kaynaklanan birden fazla musibetten bilimsel pratiği sorumlu tutmak herhalde en fazla egemenleri neşelendirecektir. Tartışma bu biçimde devam eder … “Postmodernizm ve Rasyonalite” kitabının hâlâ günceliğini koruyan bu tartışmaya katkıda bulunacağını bekliyoruz. En son, “Bilim ve Postmodernizm” dizisinin ilk kitabını paylaştığımızda, elinizdeki ikinci kitabı Şubat 2008’de yayına hazırlayacağımızı söylemiştik. Bu gecikme için okurlardan özür dileriz.

Marcus Raskin & Noam Chomsky – Postmodernizm ve Rasyonalite PDF indir Tıklayın