Mehmet Ali Işım – Upanişadlar PDF Oku indir
Mehmet Ali Işım – Upanişadlar PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Mehmet Ali Işım – Upanişadlar kitabını araştırdık. Ayrıca Mehmet Ali Işım tarafından kaleme alınan Mehmet Ali Işım – Upanişadlar kitap özetinin yanı sıra, Mehmet Ali Işım – Upanişadlar pdf oku, Mehmet Ali Işım – Upanişadlar yandex, Mehmet Ali Işım – Upanişadlar e-kitap pdf, Mehmet Ali Işım – Upanişadlar PDF Drive, Mehmet Ali Işım – Upanişadlar Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Mehmet Ali Işım – Upanişadlar PDF indir Oku
Düşünce dünyamız iki asırdan beri dar ufaklara hapsedilmiş bulunmaktadır. Tarihî-islâmi kaynaklı fikirlere yabancılaştıktan sonra Batıya yönelen okur-yazarlarımız, geniş bir tercüme, adapte ve aktarma faaliyetine giriştiler. Tanzimat zamanında başlayan bu yöndeki faaliyetler özellikle Cumhuriyetten sonra hükümetlerin maarif siyasetleri meyanında sayılagelmiştir. Maarif Vekâletince 1940’larda seri halinde Latin, Yunan, İtalyan, Fransız, İngiliz, Alman, Amerikan, Rus vb. dillerinden yüzlerce eser tercüme ettirilip yayımlandı. Birinci derecede kültür eserleri olduğu ifade edilen bu kitapların bir kısmının gerçekte klasiklikle uzak yakın ilgisi yoktu. Tercüme klasikler serisinden muradın batılı bir millî kültür oluşturmak olduğu ifade edilmiştir. Bu seriyi okuyup özümleyerek yetişen nesillerin, Türkiye’yi «çağdaş uygarlık düzeyi» ne ulaştıracakları kanaati son senelera kadar yaygınlığını korudu. İnsanlık tarihi boyunca insanlığın ortaya koyduğu tek medeniyet Batı medeniyeti olmadığı gibi, düşünce tarihi de Batıyla sınırlanamaz. Türkiye iki asırdır kendi öz düşüncesine yabancı kaldığı gibi, Batı sahası dışında kalmış medeniyetlerce oluşturulmuş fikrî eserlere de yabancı kaldı. Yayınevimiz, «Çağdaş Türk düşüncesi», «İslam düşüncesi», «Batı düşüncesi» yanında «Doğu düşüncesi» dizisini yayımlamakla, düşünce dünyamıza geniş boyutlu bir saha kazandırmak amacındadır. Doğu düşüncesi dizisinde, İslâm düşüncesi dışındaki Doğunun fikrî ürünleri yayımlanacaktır. Hindistan’ın en eski ve en kıymetli kutsal yazıtları, Veda adı verilen kitaplarda toplanmıştır. Ve bu yazıtlar bütün ortodoks Hintlilerin inanç kaynağını ve en büyük dinsel etkenini teşkil ederler. Veda’lar dört kitaptır: Rig Veda, Sama Veda, Yajur Veda ve Atharva Veda.
Yine bu kitapların her biri iki bölümden müteşekkildir; bilgi ve hareket. Rig Veda esas olarak, dinî merasimlere ait bilgilerden ve bu merasimlerde kullanılan ilahîlerden ve çalışma metodlarından bahseder. Sama Veda ise, dinî gerçeğin en büyük tarafı olan Tanrı bilgisini işler ve kitabın bu kısımlarına UPANİŞADLAR adı verilmiştir. Upanişadlar, kelime anlamı olarak «Dizinin dibinde, bir öğreticinin dizinin dibinde» manasına gelen bir doktrin, bir hikmettir. Kelimenin başka bir anlamı da «Gizli öğreti»dir. Yine bu kelimenin bir diğer anlamı, yedinci yüzyıl tefsircisi Shankara tarafından şöyle ifade edilmiştir: «Kişiyi cehalet bağlarından koparan ve en yüksek amaç olan özgürlüğe ulaştıran Tanrı bilgisi.» Upanişadların kaç tane oldukları kesinlikle bilinmemektedir. Elde edilebilenler fakat yüz sekiz tanedir. Upanişadlar, bir kısmı nesir, bir kısmı nazım şeklinde olan ve birkaç yüz kelimeden birkaç bin kelimeye kadar uzanan yazıtlardır. Ve bu yazıtların her biri, kutsal Veda kitaplarının bir bölümüne aittir ve arada bir o bölümün adını almıştır. Meselâ, Katha-Upanişad adlı bölüm Yajur-Veda’nın kathak Brahman bölümüne aittir. Ekseriyetle karşılıklı diyaloglar şeklinde basit ve gerçek bir hikâye yahut bir tefsir olan bir yazıtların kimin tarafından ve ne zaman yazıldıkları bilinmemektedir. Halen mevcut yüz sekiz Upanid’tan onaltı tanesi, Shankara tarafından «Brahman Sutraları» adlı tefsir kitabından güvenilir biçimde tanıtılmıştır. Bu on altı Upanişad şunlardan oluşmaktadır: Katha, Isha, Kena, Prasna, Mundaka, Mandukya, Taittiriya, Aiteraya, Chandogya, Brihadaran- yaka, Kaivalya ve Svetasvatara. Hindu dinini tanımak isteyen bir kimse, bu yazıları incelemek zorunluluğundadır.
Upanişadların en büyük özelliği, bu yazıtların ermişlere ve bilge bireylere ait olmasıdır. Yazarları, tefekkür yoluyla yahut düşler vasıtasıyla buldukları içgörüşleri yalnızca sathi olarak ifade etmekle yetinmeyip, derinlemesine açıklamışlardır. Bu yazarlar, bir yöntemin kurucusu olmaktan ziyade, kendi hayat tecrübelerinin nakledicileridir. Bundan dolayı, bu yazıtlarda bir çok değişik anlayışlar mevcuttur. Gerçekte, Upanişadların her biri, bir düşüncesi yahut belli bir görüşü ifade etmektedir. Okuyucu hiçbir yerde, bütün gerçeği bir araya toplanmış olarak bulacağını zannetmemelidir. Upanişadların yine bir diğer özelliği, şekilleriyle alakalıdir. Yazıtların hiçbir yerinde ne mantıkî bir başlangıç ne de mantıkî bir bitiş mevcuttur. Lakin, çeşitli noktalar üzerindeki dikkatli müşahedeler buluştukleri zaman, kısa ve müşterek bir anlayışı görülmektedirırlar. Geleneklere ve Vedaların kendilerine göre, Vedaların tetkiki için birinin bir Guru, bir öğretici bulması gereklidir. Rig-Veda ve Upanişadlar da sürekli olarak, «Tam bir teslimiyetle ve hizmet etme arzusuyla kendine bir öğretici bul» kelimelerine rastlanır. Aynı yazıtlar içinde şu sözlerde mevcuttur : «Atman’a ait bir şeyler işitmek çoğu insanın nasibi değildir, zaten işitseler de O’nu anlamazlar. O gerçekten, bahseden kişi üstün bir insandır, Onu tanımaya çalışan insan akıllı kişidir, iyi bir öğretici tarafından yetiştirilen ve o gerçeği anlayabilen insan da, kutsal bir kişidir.» Hinduizm anlayışına göre, iyi bir öğretici vazifesini iki biçimde gösterir: Birincisi, kutsal metinlerin hem kelime anlamını hem de özünü açıklamakla; ikincisi ve daha mühimsi de talebesini güncel davranışlarıyla, kelimeleriyle ve hatta sessizliği ve hareketsizliği ile örnek bir yaşam göstererek eğitmeyle. Kutsal metinleri tetkik etmenin amacı, yalnızca ve esasen aklı canlandırmak değil, ruhu arıtmak ve zenginleştirmektir.
Şayet herhangi bir kimse bu yazıtları Tanrı’nın kelimeleri olarak kabul ederse, bu o sözlerdeki gerçeğin kişisel tecrübeyle tahkikin olabilecek olmasındandır, öyle ki kişi yaptığı tecrübenin gerçeğe uymadığını görürse, onu reddetmek hakkına sahiptir. Upanişadlarda, gerçek bir eğitimin bu yazıtları tetkik etme şeklinde değil, aracılığıyla (kendisiyle) değişmeyeni idrak ettiğimiz eğitim şekli, olduğu yazılıdır. Başka bir deyimle, din de gerçek eğitim, doğrudan doğruya Tanrı’nın tecrübesidir. Ye bu yazıtlar bu tecrübenin yoludur.
