Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) PDF Oku indir

Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) kitabını araştırdık. Ayrıca Niall Lucy tarafından kaleme alınan Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) kitap özetinin yanı sıra, Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) pdf oku, Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) yandex, Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) e-kitap pdf, Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) PDF Drive, Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.

Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) PDF indir Oku

Eleştirinin amacı ve edebiyatın anlamı hususundaki -arada bir şiddetli de olan- uyuşmazlıklar, -arada bir haşin olan- çekişmeler ve hemen hemen kesintisiz süregiden tartışmalar, XX. yüzyıl edebiyat eleştirisi tarihine damgasını vurmuştur. Bunun yanında, edebiyatın ne anlama geldiğine dair edebi eleştirel kavgalar; bu veya şu edebi eserin bir başyapıt veya önemsiz bir eser, kanonik veya ikinci dereceden bir eser, büyük veya minör bir eser mi sayılması gerektiği üzerinde yoğun biçimde durarak felsefi olmaktan çok büyük miktarda pratik olma eğilimi göstermiştir. Edebiyatın kendi başına bir soru olarak oluşturduğu bıktırıcı edebiyat sorusu, edebiyat eleştirisi yerine edebiyat kuramı tarafından sorulmuştur. Elbette herkesin Terry Eagleton’ıuı kitabından da bildiği gibi, ıı edebiyata yönelik farklı eleştirel yaklaşımların tersine farklı edebiyat kuramları, kurumsal olarak 1970’lerde ortaya çıkmaya başlamıştı. Birdenbire veya birdenbireymiş gibi görünerek, üniversitelerin edebiyat bölümleri bir edebiyat bölümünün ne öğrettiğine dair “politik” ve “felsefi” sorularla meşgul olmak zorunda kalmıştı. Little Dorrit’in [Küçük Dorit], Great Expectations’tan [Büyiik Umutlar] daha karmaşık ve doyurucu bir sanat eseri olup olmadığını sorgulamak artık yeterli olmamaya başlamıştı. Edebiyat kuramı, edebiyat çalışmaları disiplinine tam da bir disiplin oluşu üzerinden temel sorular yöneltiyordu. Edebiyat çalışmaları neyi araştırır? Edebiyat nedir? Böyle sorular ilk başta büyük bir düşmanlık yarattı, fakat zamanla birden fazla edebiyat bölümü bu sorulara ufak bir alan açarak yanıt verdi. “Eleştirel” yaklaşımlar, “kuramsal” yaklaşımlar olarak yeniden adlandırıldı ve birden fazla bölüm, programına “kadın ve edebiyat”, “postkolonyal yazı,” “edebiyat ve toplum” falan gibi birkaç ders ilave etti. Eagleton’un kitabı, edebiyat ve diğer beşeri bilim lisans öğrencileri için değişmez bir metin olurken, İngiliz edebiyatı müfredat programlarına “kuram”ı da eklemek âdet oldu. Günümüzde hâlâ öğrenciler bir ödev için göstergebilgisi, fenomenoloji veya psikanalizi anlamaları gerektiğinde Eagleton’un Edebiyat Kura- /m”na* başvurur, alıntılarlar; kitap, üniversitenin dışında da genel bir okur kitlesine ulaşmayı sürdürmektedir. Edebiyat Kuramı’mn başarısı bir yerde en azından edebiyat kuramının başarısının bir ölçüsü olma özelliği de taşır. Lakin ironik bir biçimde “kuram”ın popüler ve kurumsal başarısı, akademik bir alan olarak edebiyat çalışmalarının konumuna zararlı bir etkide bulunmuştur. Eagleton’un kitabının 1983’te yayımlandığın beri.

İngiliz Edebiyatı Bölümü’nün “vefatı”nı açıklayacak iki şey oldu: Kültürel İncelemeler ve Postmodemizm. Her ikisi de yalnızca kısmen olsa da oluşumunu, edebiyat kuramının, İngiliz edebiyatının, beşeri bilimlerin “kraliçesi” şeklindeki konumuna yaptığı bozucu etkilere borçludur. Bu vefat hiçbir biçimde evrensel değildir, fakat bugün en azın­ * Edebiyat Kuramı. T. Eagleton, çev. Esen Tarım, Ayrıntı Yay., 1990. 12 dan Avustralya’daki sıkı İngiliz Edebiyatı Bölümleri, bünyelerinde kendi içinde öneme sahip olan, kendi yönetim kurulu bulunan, ayrı bir öğretim kadrosu kotası olup en azından yarı özerk bir kendilik olarak var olma eğilimi gösteren Kültürel İncelemeler kürsüleri barındırma eğilimindedirler. Kültürel İncelemelerden yoksun ve hâlâ az çok Edebiyat Kuramı öncesi modele uyan diğer İngiliz edebiyatı bölümleriyse her sene asgari bütçe gereklerini fakat karşılayacak öğrenci “sayısına” ulaşmakta git gide daha çok zorlanmaktadır. Öyleyse İngiliz edebiyatına ne oldu? Buna verilecek yanıtlardan biri, bir disiplin olarak İngiliz edebiyatının disiplin olmaktan bi hayli uzaklaştığı olabilir; belki de bu durum eskiden gücünün kaynağıyken. aslında her zaman güçsüzlüğünün de kaynağıydı. Edebiyat çalışmalarının bir eleştirel yaklaşımlar yelpazesine yönelik açıklığı, kendini yaklaşımların en eleştireline maruz bırakmıştır; Edebiyat çalışmalarının ne üzerine olduğuna dair kuramsal soruya. Bu yalnızca herhangi tek bir kuram tarafından sorulan bir soru değildir; bu da sonuçlarını daha da yıkıcı kılar. Bu soru, edebiyata illa belirli bir bağlılık taşımayan birden fazla farklı politik ve felsefi ittifaktan bir araya gelen bir toplama [assemblage] olarak “edebiyat kuramı”ndan doğmuştur. Lakin tabi ki birden fazla İngiliz edebiyatı profesörünün tepkisi çok fazla huysuz bir sözden sakmmazlık şekilinde olmuştur: Çekil git! Eğer gerçekten “Edebiyat nedir?” sorusunu sormanız gerekmişse, edebiyatın ne anlama geldiğine ve neden mühim olduğuna dair en ufak bir fikre sahip değilsiniz demektir.

Ve tabi ki çekildi gitti bunlar: Gittikleri yerse Kültürel İncelemeler oldu. Edebiyatın artık pek de revaçta olmadığı sözü 1980’lerin sonlarında ortalıkta dolanmaya başlamıştı. Muhtemelen Cengiz Han’ın haklarım da desteklemiş kimi aksi yaşlı ahlâkçıların şimşeklerini üstünüze çekmeden bir İngiliz edebiyatı dersinde “metin” gibi terimler kullanamazdınız! Lakin bir Kültürel İncelemeler dersinde hemen hemen ne isteğe göre söyleyebilir, derecenizi de alır, mezun olurdunuz. Elbette öncedenki nesiller de İngiliz Edebiyatı Bölümlerinden derecelerini bu biçimde almışlardı: Okumaları için birkaç oyun, roman ve şiir ‘veriliyordu onlara; onlar da yüklemleri doğru 13 kullanmaya dikkat ederek bunlar ile ilgili bazı “duyumsal” şeyler söyleyebiliyorlar, dört yıl sonra bir lisans derecesiyle okuldan çıkıyorlardı. Bugün durum farklı: Artık yüklemlerden yana endişelanmanız gerekmiyor. Giriş: Postmodern. Postmodern bir dünya çapında, edebiyat da metinler içinde bir metindir. Hakikat ve değere dair tüm o laflan: kaçık iktidar manyakları ve onlaruı safdil uşakları tarafından idare edilen, maksatlı biçimde seçici olan bir tarih açıklaması tarafuıdan sürekli olarak kılman diğer bütün yabancılaştırın yalanlara dair duyduğunuz her şeyi unutabilirsiniz. “Hakikat.” yalnızca dolaşımda olandır, bundan dolayı “bizim” bugünkü dünyamıza ait bilgi edinmemizde teknoloji ve medyanın taşıdığı oldukça önem ortada. “Değerler” yalnızca kültürel geleneklerin neticelendir, bundan dolayı bugtin “kültür” ve “geleneğin” boğucu ağırlığı altında ezilmemek için kinik olmanın önemi de öyle. Burada İngiliz Edebiyatı Bölümü’nün aslmda hiçbir zaman gerçekten edebiyat kuramıyla ilgilenmemiş olduğunu öne sürüyorum. Bugün birden fazla bölümün kadrolarında bir veya iki edebiyat kuramcısı ve müfredatlarında da “minör” edebiyatlar üzerine açılan derslerin yanı sıra “Edebiyat Kuramı” başlıklı bir ders bulunmaktadır. Lakin Eagleton’un da işaret ettiği gibi edebiyat kuramı, felsefi, politik. sosyolojik, antropolojik ve birden fazla diğer araştırma şekili ve pratiğinin son derece kaba bir karışımıdır.

Kısa olaraksı, edebiyat kuramının disipliner “saflığı” diye bir şeyden söz edemeyiz; tabi ki disiplinlerin birbirine bulaşması gibi bir nosyona dayanarak söz edilebilecek “saflığı” bir kenara koyarsak. Lakin eğer edebiyat çalışmaları disiplinlera/mzlığı öğreten bir “disiplin” olacaksa, kendisinin disiplin oluşuna dair herhangi bir düşüncesi nasıl koruyabilir? İngiliz Edebiyatı Bölümleri bu soruyla yüz yüze gelmektense soruyu belirli derslerin içine hapsetme eğilimi göstermişlerdir. Giriş: Kültürel İncelemeler.

Niall Lucy – Postmodern Edebiyat Kuramı (Giriş) PDF indir Tıklayın