Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri PDF Oku indir

Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri kitabını araştırdık. Ayrıca Şaban Kuzgun tarafından kaleme alınan Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri kitap özetinin yanı sıra, Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri pdf oku, Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri yandex, Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri e-kitap pdf, Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri PDF Drive, Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.

Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri PDF indir Oku

Hristiyan Batı dünyasında on asırdan beri İslâmiyet ve İslâmî ilimlerle alakalı yoğun çalışmalar yürütülmektedir. Bilhassa XVII. yüzyıldan bu yana hızını arttırarak yürütülmekte olan bu çalışmalar, Kur’an-ı Kerim, Hadis-i Şerifler ve Hz. Muhammed’in yaşamı üzerinde yoğunlaştırılarak sürdürülmektedir. Batıda yapı oldukları aşırı alâka ve hassasi yet, yüzsenelerdan beri yapılagelmekte olan bu çalışmaların yalnızca ilim aşkına yapılmadığını, Avrupalıların bu çalışmalar aracılığıyla İslâm dünyasını tanıyıp kontrol altında tutmaya çalıştıklarıni ortaya koymaktadır. Irak’ın Kuveyt’e saldırması-na önce göz yuman ve işgale zemin hazırlayan batılı devletler, bu işgali bahane ederek ardından buraya kalıcı bir biçimde yerleşmişler ve kendilerine bu bölgede mühim üsler temin etmişlerdir. Körfez krizi dolayısı ile İslâm ülkelerinin ikiye ayrılmaları, hatta Arap devletlerinin birbirleri ile savaşa tutuşmaları ve ABD’nin bir Arap ülkesi olan Irak tarafından işgal edilmiş olan diğer bir Arap ülkesi Kuveyt’i kurtarma ve Irak tehdidi altındaki Suudi Arabistan’ı koruma pozisyonuna girmesi, senelerdan beri Batının bu bölgede uygulamış olduğu stratejilerin bir sonucu olup bu stratejiler, söz ettiğimiz çalışmalar aracılığıyla tesbit edilmişlerdir Batıda yapılmakta olan İslâmiyet ile alakalı çalışmaların büyük bir kısmının, bu dinde bir takım kusur ve noksanlıkler bulmaya yönelik olduğunu da göze çarpıyor. İlim adına yapıldığı söylenen bu çalışmaların, İslâmiyeti üstün yönleri ile tanıtma yahut İslâmiyetten insanları uzaklaştırma gayesi gütme-mesi gerekirken, aşağı yukarı hiçbir çalışmada bu prensibe riayet edilmemiştir. Hristiyan dünyasında İslâmiyet ile alakalı yoğun bir araştırma faaliyeti olmasına karşılık, İslâm dünyasında Hristiyanlıkla alakalı çok az çalışma yapılmaktadır. XIX ve XX. Yüzsenelerda Türkiye’de bu din ile alakalı olarak aşağı yukarı ciddî hiçbir çalışmanın yapılmadığıni söylersek mübalağa etmiş olmayız. Dört milyona yakın Müslüman Türkün Hristiyan Avrupa’da çalışıp, hergün Hristiyan kültürü ile yüzyüze geldiklerini bilinmekte. Bu insanlara tarafsız bir biçimde Hristiyanlığm ne olduğunu öğretmeyip, bu hususta onları misyoner propagandalarından etkilenebilecek biçimde bilgisiz bırakıyoruz. Ayrıca Avrupa ekonomik topluluğuna girmeye çalıştığımız şu günlerde, topluluğa girdiğimiz takdirde şimdikinden fazla daha fazla haşir neşir bulunacağımız bireylerin kafa yapıları, inançları ve kültürleri ile ilgili hiçbir bilgimiz olmadan, bu insanları tanımadan, bunlarla birleşmek ne derece doğru olur? Dış yüzü ile çok medenî görünen Hristiyan Avrupalı, iç âleminde acaba nasıl bir insandır? Avrupalı, dinî konularda aynı medenî görüntüsü ortaya koyar mı? Farklı inançlara sahip iki topluluğun birbirine karışması esnasında âhenk ve uyum sağlanabilir mi? Daha açık bir ifade ile şu soruyu sormalıyız: En azından, cami ile kilise yan yana yaşayabilecek mi? Yoksa biri kapanıp öbürüne iltihak mı edecek? Eğer böyle olacaksa Batı, kilisesini kapatır mı? Veya biz camimizi kapatabilir miyiz? Hergün daha fazla temas kurduğumuz, ilerde bu temasımızı daha da arttırmayı hedeflediğimiz ve binlerce kişiyimızın aralarında yaşadığı Batı âleminin dini olan Hristiyanlığm, ne olduğunu öğrenmek bizim için gerekli hale gelmiştir. Bu bilgileri, misyoner propagandistlerden, Hristiyanlığı öven propaganda broşürlerinden yahut mektuplardan öğrenmek yerine, tarafsız ve ciddî olarak yapılmış araştırmalardan almak lazımdır.

Batı’da İslâmiyet ile alakalı olarak gerçekleştirilen çalışmalarda ilk sırayı nasıl Kur’an-ı Kerim alıyorsa, İslâm dünyasında Hristiyanlıkla alakalı olarak yapılacak çalışmalarda ilk sırayı, Hristiyanların kutsal kitabı “Kitâb-ı Mukaddes” almalıdır. Biz, geli şen dünya hadiselerinın da tesiri ile, devamlı temas halinde olduğumuz Batı dünyasının kültürünün temel taşı olan Kitâb-ı Mukaddesi, ilmî usûllerle ele alıp tarafsız bir biçimde (Batılı araştırmacıların Kur’an-ı Kerimi araştırdıkları gibi) araştırma yi düşündük. Bu kitap, gerçekten kutsal olma niteliklerine sahip mi? Batı insanının kişiliğinin oluşmasında bu kitabın bir rolü var mı? Bu kitabın içinde gerçekten neler mevcuttur? Bunları bilmek bizim en tabiî hakkımızdır. İki ayrı kitap şeklinde planladığımız bu çalışmamızın birinci bölümünde, önce Kitâb-ı Mukaddes ile ilgili genel bilgiler vereceğiz, sonra bu kitabın en mühim kısmını teşkil eden İncilleri ele alıp inceleyeceğiz. İnciller, ne zaman, kimler tarafından, nasıl yazıldılar ve toplandılar? Bu kitapların içinde neler var, muhtevalaları nedir? Son günlerde aşağı yukarı herkesin eline geçen misyoner propaganda mektuplarında denildiği gibi bu İnciller, gerçekten insanlara bir kurtuluş ve müjde sunuyorlar mı? Yoksa bunlarda bir takım noksanlıkler, tenakuzlar, akla ve mantığa aykırı hükümler var mı? Bu araştırmamızda bütün bu soruların yanıtlarını vermeye çalışacağız. İkinci kitapta ise, Kitâb-ı Mukaddesin bir kısmını teşkil eden ve Yahudilerin yanı sıra Hristiyanlar tarafından da kabul edilip benimsenen Tevratı ele alıp inceleyeceğiz. Şimdiye kadar bu hususta Türkiye’de müstakil, ciddî bir çalışma yapılmamış olmasına karşılık, diğer bazı İslâm ülkelerinde konuya eğilen ve bu mevzuda eser yazan araştırmacılar görmekteyiz. Biz, araştırmamızın Türkiye’de bu noktadaki boşluğu dolduracağını ümid ediyoruz. Lakin, yeni yetişmek-te olan araştırmacıların bu mevzuda daha derin araştırmalar yapmalarını, Kitâb-ı Mukaddesin orjinal dili olan Yunanca ve İbranîceyi öğrenerek daha kapsamlı bir şekilde incelemeler yapmalarını da diliyoruz. Doç. Şaban KUZGUN İKİNCİ BASKININ ÖNSÖZÜ 1991 mart ayında birinci baskısı yapılmış olan elinizdeki kitabın ilk baskısı kısa bir sürede tükenmiş olmasına rağmen, uzun süre ikinci baskıyı hazırlamak olabilecek olmamıştır. 1996 senesinde ikinci baskısının yapılmasına karar verilen bu kitabın birinci baskısı piyasaya çıktığı zaman özellikle Hristiyan çevrelerden büyük tepki görmüş, kitabın Hristiyan inancına haksız ithamlarda olduğu, Hristiyanlığı ve Hristiyanları rencide ettiği ileri sürülmüştür. Türkiyede faaliyet gösteren Hristiyan misyonerler ile birlikte, çeşitli mezheplere mensup Kiliseler, kitabımızın yayına girmesindan sonra kendi Incillerinin sahte olmadığını, aksine gerçek olduğunu iddia eden yayınlar yaptılar. Bilhassa Katoliklerden kaynaklanan söylenen bilgiye göre biz eserimizi hazırlarken yalnızca Protestanların Kitâb-ı Mukaddesini esas almış, Katolik Kitâb-ı Mukaddesini gözönünde bulundurmamışız. Kitabımızın bibliyografyası incelendiğinde bu iddianın kesinlikle doğru olmadığı görülecektir.

Çünkü biz, incelememizde Protestan Kitâb-ı Mukaddesi ile birlikte diğer Hristiyan mezheplerine ait Kitâb-ı Mukaddesleri, özellikle Katoliklerin Arapça paylaştıkları Kitâb-ı Mukaddesi gözönünde bulundurduk ve tenkide tabi tuttuğumuz hususlarda bunlar içinde hiçbir farkın olmadığını gördük. Bibliyografyanın incelenmesinden, bizim 1960 senesinde Beyrut Katolik matbaasında basılan Arapça Kitâb-ı Mukaddes ile birlikte, 1979 senesinde Kudüs’de (Jarusalem) basılan Tanah’dan dahi istaçıkladığimiz görülecektir. Araştırmamız tamamen ilmî ölçülere uygun olarak hazırlanmış, çalışma esnasında hiçbir din yahut mezhep hedef olarak alınmamıştır. Dolayısı ile böyle bir kitabın yayına girmesi ile Hristiyanlık yahut Hristiyanlann rencide edilmesi ve onlara haksız bir biçimde saldırılması amaçlanmamıştır. Amaç saldın olmamakla birlikte, çalışma alanı İnciller olunca, bu kitaplarda ne varsa onları ortaya koymak gerektiği için dört İndideki çelişkileri, tutarsızlıkları tabi ki olduğu gibi yazmak zorunlu olmuş ve biz bu zorunluluğu yerine getirmişizdir. Kitabın yayına girmesindan hastalık duyanlara soruyoruz. İncillere göre Hz. İsaYeryüzünde selamet getirmeye geldiğimi sanmayın; ben selamet değil, fakatkılıç getirmeye geldim. Çünkü ben adamla babasının, kızla anasının ve gelinle kaynanasının arasınaayrılık koymaya geldim. Adamın düşmanları kendiev halkı olacaktır, demiş midir, dememiş midir? Protestan İncillerde bulunan bu pasaj, acaba Katolik İncillerde farklı mıdır? Kitapta ele aldığımız İncil pasajlarının hiçbirine kendi-mizden hiçbir ilâve yapmadan, Hristiyanlar tarafından basılan İncillerde ne yazıyorsa onu olduğu gibi aktardık ve İncil metinleri üzerinde bu biçimde çalıştık. Batılı Hristiyan araştırmacılar tarafından yüzsenelerdan beri sürdürülen ve şimdilerde dahi sürdürilen Kur’an-ı Kerim üzerindeki çalışmalarda, bu kitabın metninde bulunmadığı halde birtakım zorlamalarla, yorumlarla sözde Kur’an-ı Kerimde farkında olmadanr ve çelişkiler bulunmaya çalı şılmıştır. Batıda yapılan bu tür çalışmalardan hiç rahatsız olmayanlar, sıra kendi kutsal kitaplarına gelince neden rahatsız oluyorlar? Üstelik biz bir kısım Batılı araştırmacı gibi metinleri çarpıtmıyoruz, metni aynen aktararak bu metin üzerinde çalışma yapıyor, zorunlu olarak yaptığımız yorumlarda metnin ruhuna tamamen sadık kalıyoruz. Belki Türkiye’de yaşayan bazı Hristiyanlar, bir İslâm ülke-sinde böyle bir çalışmaya neden gerek duyduğumuzu sorabi lir ve bu çalışma ile onların inançlarının hedef alındığını, dolayısı ile kendilerinin bu tür bir çalışmadan rahatsız olduklarını ifade edebilir ve onları rahatsız etmeye hakkımızın olmadı ğını söyleyebilirler. Evet Türkiye bir İslâm ülkesidir ve bu ülkede az da olsa Hristiyanlar yaşamaktadır. Normal olarak herkesin inancına saygı göstermek, doğru yahut yanlış neye inanıyorsa ona karışmamak gerekebilir.

Lakin bu ilmî bir çalışmadır, böyle bir çalışmadan bazıları rahatsız olacak diye vazgeçmek gerekmez. Batılılar yüzsenelerdan beri bu çeşit çalışmaları “bilimsel araştırmadır” diyerek sürdürdiklerine ve bunların bir kısmını Türkçeye çevirerek Türkiye’de paylaştıklarına göre, bunda bir sakınca olmamalıdır ve bizim bu çalışmamızı Türkiye’nin yanı sıra Batı dillerine çevirip Batı ülkelerinde dahi yayınlama hakkımız mevcuttur. Bugün Avrupa’nın çeşitli yerlerinden Türklere yönelik Türkçe Hristiyanlık propagandası yapan radyo istasyonları mevcuttur. Ayrıca çeşitli mezheplere mensup Hristiyan misyonerleri Türkiye’yi sıra sıra dolaşarak İslâmiyet aleyhine konuşmakta ve Hristiyanlığm Islâmiyetten daha üstün olduğunu söylemek sureti ile Hristiyanlık propagandası yapmaktadırlar. Bu misyonerlere Türkiye’nin aşağı yukarı her yerinde rastlamak olabilecekdür. Biz bu propagandistleri üniversitelerde, orta öğretim kurumlarında, hastahanelerde, çarşılarda, pazar yerlerinde, hatta sokak aralarında evlerin kapılarının altından Hristiyanlık propagandası ihtiva eden broşürler atar-ken sürekli olarak görmekteyiz. Tamamen ilmî ölçüler içinde yaptığımız bu araştırma ile yaşanan ve Hristiyanları ürküten gerçeklerin, Hristiyanlık propagandasına maruz kalan insanlar tarafından öğrenilmesi kimseyi rahatsız etmemelidir. Sürekli olarak Hristiyanlığm sevgi ve barış dini olduğu kendilerine propaganda edilen insanlara, muharref İncillerdeki savaş tahrikçiliği yapan, kin ve nefret tohumları saçan pasajların aktarılmasından rahatsız olunmamalıdır. Çünkü Hristiyanlık propagandasına maruz kalan bu insanlar bizim insanlarımız-dır. Bunların nüfus cüzdanlarında müslüman oldukları yazılıdır, anne ve babaları da müslümandır. Eğer hazırladığımız bu kitap, onların Hristiyanlık propagandalarına kanmalarına engel oluyorsa, kitap bir hizmeti yerine getiriyor demektir, kimse bu hizmetin yapılmasından şikayet edemez. Zaman zaman gazete sütunlarında bulunan haberlerden öğrendiğimize göre Türkiye’de bulunan bazı Batılı ülkelerin büyükelçilik ve konsolosluklarının bahçelerinde kiliseler kurulmuştur. Bu kiliselerin bir kısmı yalnızca Müslüman ailelerin çocuklarını kandırarak Hristiyanlaşmaya vardırmak için faaliyet göstermekte, buralarda yapılan konuşmalarda İslâmiyet suçlan-maktadır. İsveç Hükümetinin İstanbul’daki konsolosluk bah çesinde pazar günleri özel vaftiz merasimleri yapıldığı, bu merasim-lerde bir kısım Müslümanların Hristiyanlığa çevrildiği ve vaftiz edildiği basında açıkça yazıldığı halde, bundan rahatsız olmayanlar, günümüz Hristiyanlarinin elindeki muharref İncillerde’bulunan akla, mantığa aykırı konuların yazılmasından şikayetçi olamazlar. Hristiyan Batı dünyası, İslâm dünyasına öte yandan Hristiyanlık propagandası yaparak taarruz ederken, öbür yandan ordularla ikinci bir saldırıyı gerçekleştirmektedir.

Dünyada bir çok İslâm ülkesi, Hristiyan orduları tarafından işgal edilmekte, kadın, yaşlı, çocuk denmeden müslümanlar topyekûn katliamlara maruz kalmaktadır. Bugün dünyanın neresinde savaş varsa bakınız, saldırganlar ya doğrudan doğruya Hristiyandır yahut Hintliler gibi Hristiyanlarin kuklalarıdır, saldırı-ya uğrayanların aşağı yukarı hepsi Müslümandır. Halbuki Hristiyan misyonerler “Hristiyanlık sevgi dini, Müslümanlık ise barbarlık dinidir, Müslümanlar kan dökücüdür” diye propaganda yapmaktadırlar. Bu ne şekil bir sevgi dini ki, dün-yanin her yerinde kan döküyor, etnik temizlik adı altında je nosit uygulayıp bir çok milleti tarih sahnesinden silmeye çalışıyor, eli kanlı katiller tankların üzerinde haçlı bayrakları salla-yarak dünya ile alay ediyorlar! Yine bu ne şekil bir barbarlık-tır ki, barbar adı verilen Müslümanlar zulme uğruyor, evlerin-den, yurtlarından kovuluyor, aç, bî ilaç, perişan halde kendilerini savunmaktan dahi aciz bir biçimde yapılan saldırılara dahi yanıt veremiyorlar! Azerbaycan, Afganistan, Çeçenistan, Bosna-Hersek, Hindistan, Filistin, Filibinler vb. bir çok ülkede saldırganlar hep Hristiyandır, saldırılanlar ise istisnasız Müslümandır. Hristiyan dünyasının saldırganlığından hastalık duymayanlar, onların bu davranış bozukluklarının te-melinin neye dayandığının ortaya konmasından”Bizim inancımıza saldırılıyor” diyerek şikâyetçi oluyorlar. Bu, bir yerde “Biz size hertürlü saldırı hakkına sahibiz, fakat siz bizim saldırılarımıza yanıt veremezsiniz, buna hakkınız yok, bize yanıt vererek suç işliyorsunuz” demekten başka birşey değildir. Vatikan başta olmak üzere, bütün Hristiyan Kiliselerine sesleniyoruz: “Hristiyan-İslâm diyalogu senaryoları ile İslâm Dünyasının gözünü boyamaya çalışacağınıza, önce Bosna, Çeçenistan, Azerbaycan, Filistin vb. yerlerdeki katil dindaşlarınıza ve yandaşlarınıza silahlarını bıraktırınız, oralardaki akan kanı durdurunuz, sonra bizi diyaloga çağırınız. Lütfen, öte yandan katillerin savaşı kazanmaları için takdis ayinleri düzenlerken, öbür yandan mağdurlara ‘gelin anlaşalım’ demeyin, buna kimseyi inandıramazsınız. Önce içtenyetinizi ispat edin sonra diyalog isteyin”. Günümüzde bütün İslâm Dünyası sinsi bir biçimde Hristiyan kültürü tarafından kuşatılmıştır. Şeklen bağımsız görünen İslâm ülkelerinin büyük bir kısmı aslında bağımsız değildir, bu ülkelerin politikaları Batılı Hristiyan odaklar tara fından yönlendirilmektedir. Hristiyan Batı Dünyası, İslâm ülkeleri ile adeta oynamakta ve her istediğini onlara yaptırmaktadır. Bu noktada özellikle bir hususu belirtmekte yarar mevcuttur.

İslâm Dünyasında Müslüman ülke ve milletlerin tek düşmanı yalnızca Yahudilermiş gibi gösterilmekte, Müslüman milletleri sözde uyandırmaya yönelik olarak gerçekleştirilen bazı yayınlarda tek suçlunun yalnızca Siyonistler olduğu ileri sürülmektedir. Bu tür eserlerin bir bölümünde bütün dünyayı Yahudilerin yönettiği, dünya çapındaki ABD ve Rusya gibi süper güçlerin de aslında Yahudiler tarafından idare edildiği, Hristiyan Dünyasının Yahudilerin elinde esir olduğu şeklinde görüşlere yer verilmektedir. Bu görüşe göre Hristiyanlar sütten çıkmış ak ka şık misali masumdur, İslâm Dünyasının başına açılan gailelerde ve Müslümanlara yapılan eziyetlerde Hristiyanlar suçlu değildir, aksine tek suçlu Yahudilerdir. Biz bu görüşe katılmadığımızı belirtirken tabi ki “Yahudiler masumdur” demiyoruz, bize göre tek suçlu Yahudi değildir. İslâm Dünyasının başına açılan belâlarda en az Siyonistler kadar Haçlı ruhuna sahip olan Hristiyanlar da pay sahibidir ve ekleyerek şunu dile getiriyoruz: “Bugün Kudüs yalnızca Yahudi işgali altında değildir, orada görülmeyen bir Hristiyan işgali de sözkonusudur. Orta Doğu’ya ve bütün Asya’ya yönelik misyoner faliyetlerinin merkezi Kudüstür, Dünyadaki bütün misyoner örgütlerinin Kudüste merkezleri mevcuttur”. Asırlarca Kudüs’e giremeyen Haçlı orduları İsrail’in arkasına saklanarak buraya girmişlerdir ve buradan dünyanın çeşitli yerlerine misyoner sevketmektedirler. Hristiyan Dünyasını Yahudilerin idare ettiği görüşüne karşı, İslâm Dünyasına saldırma hususunda Siyonistleri Hristiyan Batı Dünyasının kışkırttığı ve Siyonistleri Hristiyan Ki liselerinin yönettiği şeklinde bir görüşü de ortaya atmak olabilecekdür. Belki de Hristiyan Dünyası, İslâm ülkelerinde Yahudilerin tek düşman olduğunu söyleyen yayınların yapılmasını gizlice desteklemekte, bu yolla İslâm ülkelerinde ortaya çıkacak bütün tepkiyi Yahudiler üzerine çekerek kendilerine gelecek tepkilerden kurtulmakta ve kendi sömürü sistemini rahatça yürütmektedir. Rakipler, İslâm Dünyasına iki kol-dan saldırırken ve İslâm Dünyası, savunmasını iki kola karşı yürütmek zorunda iken, Batının gizlice organize ettiği bu propaganda neticesinde savunma yalnızca tek cephede yapılmakta ve Hristiyan cephesi terkedilmekte, dolayısı ile bu cephede Hristiyanlar basit bir şekilde galip gelmektedir. Müslüman milletler bu Haçlı cephesinde sürekli olarak olarak kaybetmekte, fakat kime karşı nasıl kaybettiğini bir türlü anlayamamaktadır. ABD, İsrail ve Suudi Arabistan ilişkilerini dikkatle incelediğimiz zaman Hristiyan Dünyasının Siyonizm propagandası ile İslâm Dünyasını nasıl kandırdığını ve oyuna getirdiğini daha açık bir biçimde görürüz. Filistin’i İşgalinde dünya çapında İsrail’in en büyük destekçisi Amerika’dır. İsrail;’Araplarla savaşırken en büyük yardımı bu ülkeden almıştır. İsrail’in Müs–lüman Araplara reva gördüğü her türlü eziyet ve işkence Amerika tarafından hoş karşılanmakta, hatta Birleşmiş Milletlerde İsrail aleyhine alınan kararların uygulanmasını ABD ve-to hakkını tercih ederek engellemektedir.

Olayı dış yönü ile incelediğimiz zaman bütün Arap Dünyasının, dolayısı ile Suudi Arabistan’ın, İsrail’in can düşmanı olduğunu görürüz. Ama Orta Doğuda İsrail’i ayakta tutan en büyük güç Amerika’nın, bölgedeki ikinci derecedeki müttefikinin de Suudi Arabistan olduğunu müşahede etmekteyiz. Amerika, öte yandan İsrail’in bölgede devlet olarak ayakta kalmasını sağlarken, öbür yandan İsrail’in can düşmanı Suudi Aarabistan’in da savunmasını üstlenmekte ve sözümona onu Irak’a karşı korumaktadır. Tabi ki Saddam tehlikesine karşı kendisini koruyan Amerika’ya karşı Suudiler borçlarını ödemekte, yeraltı ve yerüstü kaynaklarını ABD’nin emrine sunmaktan büyük mutlu-luk duymaktadır. Amerika, Suudi Arabistan’ı Saddam’a karşı koruduğu için Suudilerden aldığı dolarları Filistin’de Müslüman Arapları insafsızca katleden İsrail’e, katliamlarıni daha iyi yapsın diye yardım olarak vermektedir. İsrail’in can dostu Amerika, İsrail’in can düşmanı Suudi Arabistanı niye koruyor yahut İsrail’in can düşmanı Suudi Arabistan! İsrail’in en yakın dostu Amerika’ya nasıl güveniyor ve onunla nasıl işbirliği yapıyor? Bu oyunda bütün insiyatif, İsrail’in elinde midir? Komployu esas tezgaha koyan güç Amerika olamaz mı? Gerek Körfez Krizinde yaşanan tablo ve gerekse İran-Irak savaşında bütün Avrupa ülkelerinin aynı anda hem İran’a, hem de Irak’a silah ve mühimmat satması Hristiyan Batının, İslâm Dünyasına karşı masum olmadığını, İslâm ülkelerini birbirine düşürmede tahrikçilik rolü oynadığını ortaya koymaktadır. Yukarda verdiğimiz birkaç örnek bile, dünyayı yönetme hususunda Siyonistlerin yanlız olmadığını, enaz Siyonistler kadar Haçlı ruhunun da bu yönetimde etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Hristiyan Dünyasının bu agressif tavrı nereden aldığını anlamak için Batılıların dinî durumlarını ve özellikle kutsal kitaplarını incelemek gerekir. Biz bu görevi yerine getirmeye çalışıyoruz. Batı’da İslâmiyet ile alakalı olarak gerçekleştirilen çalışmalara bakılınca bizim araştırmamızın yalnızca gerçeği görülmektedirmaya yönelik olduğu, Batı’da yazılanlar gibi belgelerin çarpıtılmadığı ve konunun tek yanlı olarak ele alınmadığı görülecektir. Kitabımızın 1991 senesinde yapılan ilk baskısından, Hristiyanlarla birlikte sözüm ona bazı Müslüman aydınların da rahatsız olduklarına şahit olduk. Bir kısmı üniversite elemanı olan ve uzun süre Bâtida kalmış olan bazı bireylere göre, İncil leri böylesine bir eleştiri süzgecinden geçirmeye hakkımız yoktur. Bu, inanç hürriyetine aykırı bir davranıştır. Aynı bireylere, Hristiyanların Türkiye’de yapmış oldukları propaganda faaliyetlerini anlattığımız zaman, olayı çok büyüttüğümüzü, Türklerin de Avrupa’da cami açtıklarını, buna karşılık Avrupalıların da Türkiye’de propaganda yapma haklarının oldu ğunu iddia etmişlerdir. Bu iddiayı ileri sürenlerin büyük bir kısmının Batıda eğitim gördüklerine, akademik çalışmalarının bir kısmını Batıda bitirdiklarına şahit olmaktayız.

Şüphesiz Batıda eğitim görmüş herkesin böyle düşündüğünü söylemiyoruz. Batıda eğitim gördüğü halde manevi ve milli duyguları kuvvetli, Batıya uydu olmamış bir çok aydınımızın var olduğunu bilinmekte. Lakin Batı ülkelerine eğitim ve araştırma yapmak üzere giden aydınlarımızdan bir kısmının burada Hristiyan misyoner örgütlerinin eline düştüğünü de bilmekteyiz. Maddi imkânsızlıklar yüzünden bu örgütlerin eline dü şen bir kısım öğrencilerimiz, misyonerler tarafından sinsi bir biçimde denetlenmekte, kendi ülkeleri aleyhinde gizlice programlanmaktadırlar. Bu öğrencilerin büyük bir kısmı, bulundukları ülke lehine ve kendi ülkeleri aleyhine programlandık-larından dahi habersiz olarak, eğitim gördükleri ülkenin ve bu ülkenin dininin hizmetkârı olarak kendi ülkesine geri dön-mektedir. Batılılar kendi ülkelerine gelen bu öğrencileri adeta beyinlerinden iğdiş etmekte, onların Batı ve Hristiyanlık aleyhinde düşünemeyecek kadar fikir ve düşünce iktidarsızlığına uğramasını sağlamaktadırlar.

Şaban Kuzgun – Dört İncil, Farklılıkları ve Çelişkileri PDF indir Tıklayın