Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar PDF Oku indir

Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar kitabını araştırdık. Ayrıca Sezai Karakoç tarafından kaleme alınan Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar kitap özetinin yanı sıra, Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar pdf oku, Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar yandex, Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar e-kitap pdf, Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar PDF Drive, Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.

Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar PDF indir Oku

Bu yıl*, Nobel Edebiyat Ödülü Mısırlı romancı Necip Mahfuz’a verildi. İlk kez bir müslüman ülkeden biri nobel almış oldu. Şimdiye kadar görmezlikten geldiği İslâm ülkelerini tanımış mı oluyor böylece İsveç Kraliyet Akademisi ve onun gerisinde Avrupa? Doğrusu, son on beş senedir adeta musevilere tapulanmış olan nobel, saygınlığını bi hayli yitirmişti. Zaten, bu seneye kadar İslâm Âlemi’ni, evvelki yıla kadar Afrika’yı ve halen Çin’i yok farzeden nobel, daha çok Batı’nm kendi kendini tartışı, değerlendirişi kurumlanndan biridir. Tek istisna, Hintli Tagore’du. O batılı değildi ama, O’nun Batı’ya açık bir penceresi vardı denebilir. Gün geldi, Batı edebiyatı iyice durgunlaştı. Bir parça dışan açılmak gerekti, Afrikalı bir yazara verildi evvelki yıl nobel. O da batıcıydı ve batıda yetişmişti ve halen Londra’daydı. Ama ne olursa olsun, şeytanın bacağı kırılmıştı artık. Bu yıl da Mısırlı yazara verildi. İsrail’den özür dilenerek! Doğrusuya, İsrail de hoşgörü(!)sünü belirtmeyi ihmal etmedi! Dünya basını da Mahfuz’un İsrail’e ters düşmediğini belirtmek- * 1988 8 EDEBİYAT YAZILARI III ten kendini alamadı. Bir edebiyat ödülünde bu ne kadar İsrail ipoteğiydi, şaşılacak şey! Ama, gerçek böyle. İsveç, nobeli Mısır’a vermişti ama İsrail’in tepkisinden de korkup duruyordu. Necip Mahfuz bir romancı olarak belli bir düzeynin üzerinde.

Bizde roman, Peyami Safa’dan sonra ideoloji bataklığına saplanıp kaldı. Tanpınar’m Huzur’u adeta mezar taşı oldu romanımıza. Anlaşılıyor ki, Mısır’da da Necip Mahfuz neslinden sonra benzeri bir olay yaşanmış. Necip Mahfuz’un uzun ömürlü oluşu ve romancılıkta ısrarı, onu, Batının dikkatini çekecek bir konumda tutmuş. Yoksa o da iyice eski nesilden. Mısır, kültür yönünden bizden fazla iyi durumda. Filmcilikte bizden fazla ileri. Yazısını kaybetmediği, geçmişle ilgisini bizim kadar koparmadığı, Ezher’e sahip olmakta sürdüği için, dejeneressans bizimki kadar olmamış orada anlaşılan. Gerçi orda da batıcılık ve sosyalizm, alabildiğine tahribat yapmış, ama, yine de bizimki kadar çığırından çıkmamış işler. Yazarları ve şairleri, yalnızca Mısırlılar tarafından değil, bütün Arap Alemince okunuyor ve izleniyor. Yüz milyonluk Arap Âlemi, bir nevi, merkez olarak Kahire’yi görüyor. Arapça, dışa açılma ve çevrilme yönünden Türkçe’den daha şanslı. Bir çok mısırlı yazar, fransızcaya ve İngilizceye çevrilmiş. Çevrilenler de en düzeylileri aşağı yukan. Biz de ise, fakat sol tandanslılar yabancı dillere çevrildi.

Arap Âleminde, hatta İran’da Türkiye’den yalnızca solcular tanınıyor. Devlete gelince, tanıtma deyince, batı tipi müzisyenleri dışanda tanıtma, folklor oyunlarıyla tanınmayı anlıyor. Edebiyatı­ EĞÎK EHRAMLAR 9 mız dışansı için temelde tam bir meçhul. Divan Edebiyatımız da, hatta Yahya Kemal ve Mehmed Akif de Arap Alemince bilinmemekte. Ahmet Haşim de, Hüseyin Rahmi de, Abdülhak Şinasi de. Necip Fazıl, belki çok dar bir çevrede bir parça duyulmaya başladı son senelerda. Ama bu da yine o çevrelerin gayretiyle oldu. Ve halen kitlelerce, tüm arap aydınlarınca tanınmıyor o da. Oysa zaman hızla geçiyor. Geçip gitmiş olanları da, yaşayanların az çok okunabileceklerini de dışarıda tanıtmamız gerekiyor. Devlete de çok iş düşüyor bu hususta. Edebiyatı bilinmeyen, edebiyatıyla insanı etkilemeyen ülke, yok demektir. Resim, müzik, daha kozmopolit sanatlardır. Ülkeyi asıl tanıtan şiir ve romandır. Ama diyeceksiniz ki, içerde tanıtıyor muyuz ki, dışarda tanıtalım değerlerimizi.

Haklısınız. 1950’li senelerdan sonra büyük gazeteler gerçek edebî ürünlere sayfalarını kapadı. Eskiden, bir roman, önce bir gazetede tefrika edilirdi. Yahya Kemal’in şiirleri de gazetelerde çıkardı. Gazetelerde edebî makalelere ve tenkitlere rastlanırdı. Edebiyatçıların adı günlük gazetelerde sürekli olarak geçerdi. Mizah dergilerinde onların fıkraları, şakaleri, karikatürleri yer alırdı. Şimdi, edebiyat, sitemizden kovuldu. Televizyon, ses sanatçılarına, sporculara, artistlere ayrıntılı bir biçimde yer verirken, bir edebiyatçıya bir kanalda bir kaç dakika ayırmayı bir iltifat sayıyor. O kayırdığı edebiyatçılarda kim? Belirli bir kesim. Necip Mahfuz’un romanlarının filme alın dığın ı da öğreniyoruz. Bir de bizim türk filmlerine bakınız. Eseri de, konusu da, yapımcıdan, veya yönetmenden! 10 EDEBİYAT YAZILARI III Anlaşılıyor ki, Ehramlar ülkesinde, halen, ehram, az çok yerli yerinde, bizdeki gibi tamamen eğik bükük, tepetaklak olmamış. İslâmın dirilişi sonunda kendisini bulacak olan toplumlunuzun ve medeniyetimizin büyük ödülüne istekli olması gereken edebiyatımız, Batının, şu, taraflı, sınırlı, küçümseyici ve şartlanmış nobeline bile lâyık olmaktan çok uzak.

Sezai Karakoç – Edebiyat Yazıları III – Eğik Ehramlar PDF indir Tıklayın