Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz PDF Oku indir
Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz kitabını araştırdık. Ayrıca Özdemir Asaf tarafından kaleme alınan Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz kitap özetinin yanı sıra, Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz pdf oku, Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz yandex, Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz e-kitap pdf, Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz PDF Drive, Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Özdemir Asaf – Yalnızlık paylaşılmaz PDF indir Oku
“Kelimeler ile gerçek içinde bir uçurum mevcuttur. Hiçbir kelime gerçeğin yerini tutmaz. Kelimeler gerçeğin uzak ve suni işaretlerinden ibarettir. Biz gerçeğe bizzat yaşayarak ulaşırız. Lakin onları anlatmaya kalkınca kullanıla kullanıla yıpranmış, bizim yaşantılarımıza tekabül etmeyen sözcüklerle karşılaşırız. (…) Öyleyse her şeyi yeniden yoklamak, dilin aldanışlarına kapılmamak lâzımdır. Bu nasıl olur? Paradokslarla. Zira paradoks bilinen sözcüklerin manalarını siler. Paradoksla yeni hakikatlere ulaşılmasa bile, hiç olmazsa, dilin o aldatıcı büyüsü yok edilmiş olur. Özdemir Asaf’ı paradokslu bir üslup kullanmaya sevkeden psikolojik amilin bu arzu olduğunu sanıyorum.” Mehmet Kaplan Bu kitapta Özdemir Asaf’ın sağlığında paylaştığı yedi şiir kitabından son ikisini birarada bulacaksınız: Çiçekleri Yemeyin (1975); Yalnızlık Paylaşılmaz (1978). “Çiçekleri Yemeyin, Özdemir Asaf’ın şiirini ve kişiliğini tam anlamıyla ortaya koyar. Şair şiirinin bütün olanaklarını dener burada, kendi şiirinin ve tüm şiirin. Yazdıkları, şiir ve düşünce tarihi ile çeşitli noktalarda kesişmeler gösterir. (…) Yalnızlık Paylaşılmazdaki şiirlerin birkaçında birden yalnızlık teması işlenir.
(…) Şiirle özdeyişin yine iç içe olduğu görülür. Ne var k), artık özdeyiş şiirdeki öz duygu ile bütünleşmiştir.” (1981) —Arslan Kaynardağ ÇİÇEKLERİ YEMEYİN
Her insanın bir öyküsü mevcuttur,
ama her insanın bir, şiiri yoktur.
Yoldan geçiyordu, durdu.
Bir bahçe vardı. Donuk adımlarla,
adım-adım bahçenin duvarına
yöneldi. Donuk gözlerle çiçeklere
baktı, baktı. Çiçekler sıcaktı.
Donmuş bir sesle ŞİİR
Sana bu güzellikler bizden kalsın.
Bugünlerden bir şeyler bizden kalsın.
Senden almak isterler,bizi söyle;
Geleni bize gönder,
POETİKA
Yaşadım da yoruldum, bir ağır-işçi gibi
Uyudum da uyandım, binlerce kişi gibi
Bana düşünmek vardı, payıma onu aldım
İşledim de işledim bir hüner-işi gibi
Horlandı, beğenildi; inandım, alınmadım
Yolun geleceğini çizdim, geçmişi gibi
Zor dönemler olmadı-değil, olsundu, oldu.
Ne koştum ne de durdum, kaçak gidişi gibi
Bu konuyu burada bırakıyorsam birden,
Olmasın diyedir bir şeyin bitişi gibi.
DELİSİ
Yoğun karanlığa karşı
Darmadağın saçı-başı
Kımıl-kımıI gözü-kaşı
Vurur ışıldanır çarşı
Ki yoğun yanlış içinde
Çizgileri nokta-nokta
Kesip-kesip alıp-satar
Ayırır kuruyu yaşı
Yatar uyur sokaklarda
Panayır, pazar-yeri
1 nde
Bir deli, bir çok, kör, şaşı
Bağırmak düşer mi, veya
Yetişir mi, uyuyorlar.
Paylaşmışlar sonu başı
Bir adam, başı elinde
Dönüp-durup bakıyorlar
Bir adam, elinde başı.
O
Çalıyor o gözlerinden o uzun saçsız boyacı;
Gül-bombalı, atsız-arabasız, sakalsız boyacı.
Dudaklarında bir ıslık var, yakasında bir çiçek.
Solan renkleri boyamakta o boyasız boyacı.
DİYALOG
Bir gün, bir evde, bir kedi
Vardı.
O gün, bir evde, o kedi
Benden sıcaklığını esirgemedi.
O gün, o evdeki o kedi
Beni bana götürdü getirdi.
Ona şarkılarımı dile getirdim;
Uyudu, bakıyordum, benimleydi.
Bir ikilem oldu beklenmedik;
Geçmiş günlerin yumaklarını didikledi.
Var mıydı, yok, var gibi
Kucağımdaydı kedi.
Gözlerindeydi gözlerim,
közleri gözIerimdeydi.
Ellerimi tırmalıyordu elleri…
Ürperdim, birden içim titredi.
Bir gün, bir evde, bir kedi
Vardı.
O gün, bir evde, o kedi
Beni taa çocukluğumdan aldı
O gün, o evdeki, o kedi,
Bak-işte, neler olmuş der gibi,
Setirdi beni gençliğime bıraktı.
Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
Babamın öldüğünde aylardan Hazirandı,
O elli dördündeydi, ben yedi.
Bir ışık söndüğünde yol yandı.
O kedi bunları nasıl da bildi.
