İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 PDF Oku indir
İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 PDF Oku indir, e-kitap sitemizde İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 kitabını araştırdık. Ayrıca İsmet Özel tarafından kaleme alınan İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 kitap özetinin yanı sıra, İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 pdf oku, İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 yandex, İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 e-kitap pdf, İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 PDF Drive, İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
İsmet Özel – Tahrir Vazifeleri 5 PDF indir Oku
WELTGESCHICHTE, WELTGERICHT: evrensel tarih evrensel hükümdür. Böyle diyordu Hegel. Anlamı üzerinde uzunca tartışabileceğimiz bu sözlerde büyük ölçüde kendine güven ve bir bakıma böbürlenme saklıdır. Çünkü Hegel’in bu kelimeleri ettiği senelerda Prusya devleti bir yükseliş yaşamakta, Almanlar içinden felsefe, bilim, sanat alanlarında evrensel başarıları temsil eden isimler çok fazla çıkmaktadır. Bu isimler içinde bizzat Hegel mevcuttur. Açıkçası evrensel tarihin evrensel hüküm olduğunu ifade etmekle Hegel, üstü örtülü olarak “kuvvetli olan haklıdır” görüşünü öne sürme pervasızlığında bulunabiliyordu. Bugün sahip olduğumuz ahlâkî önyargılar birinin kalkıp da “kuvvetli olan haklıdır” yahut “haklı olsaydınız galip gelirdiniz” diye haykırmasına elvermiyor. Yine de bizim kabullerimizin fiilî durumu hiç değiştirmediğini göze çarpıyor. Dünya sistemi dediğimiz hegemonya mekanizması uygun şartları kollayarak, hareket serbestisi elde edebileceği şartları sağlayarak milletler üzerinde keyfince tasarrufta bulunabiliyor. Öyleyse tarih sahnesinde mağlupların mahkûmiyeti sineye çekmek zorunda olduklarını, galiplerin ise haklılıklarından ötürü galebe çaldıklarını ister istemez kabullenmeli miyiz? İşte bu noktada karşımıza tarihin ne kadar “canlı” olduğu ve insan iradesinin tarihe yön vermede hangi bakımdan etkili olduğu meselesi çıkıyor. Tarihin hükmünün tarihin bir uğrağında (momentum) gözlenebilen bir sahnede mi, yoksa sahnede bulunan oyuncuların ruhunda mı aranması gerektiği sorusu önem kazanıyor. Sözü uzatmadan dile getirelim ki eğer tarih canlıysa, bu onun özerk bir faaliyet alanına elde ederek insanları kendi hükmüne boyun eğdirmesinden ötürü değil; bireylerin kendi tarihlerini hayatiyet sahibi kılacak iradeyi ve dirayeti gösteriyor oluşlarındandır. Bir milletin sırtına yabancılar tarafından giydirilen bir elbise olarak tarih ilk bakışta gösterişli ve yakışmış görünse bile bir esaret, bir mahkûmiyet giysisidir. Buna mukabil bir milletin kendi varlığını kendinde bulmak için eliyle biçip, dikip giyindiği bir elbise olarak tarih beynelmilel sahada gösteriş yapmaya fazlaca müsait olmasa bile, o milletin özgürlüğünün güvencesidir. Gerçek tarihini benimsemiş bir millet Hegel’in anladığı tarzda tarihin hükmü yüzünden esarete düşse bile varlığını korudukça kurtuluş yolunu açık tutmuş olacaktır.
Bütün bu teorik mülâhazaları (veya afirmasyonları deyin isteğe göre) Türkiye’nin şu anda yüz yüze kaldığı zor durum sebebiyle ve Türkiye’nin bir tarihi var mıdır sorusuna gelebilmek için anlattık. Osmanlı Devleti ile ilgili ne söylenirse söylensin son tahlilde sünnî bir İslâm devleti olarak nitelendirilebilirdi ve bu özelliğini kaybetmesiyle ortadan kalktı. Osmanlı Devleti’nin devamını isteyenler de, bir an önce tarihten silinmesine gayret gösterenler de tezlerini olsun, siyasi faaliyetlerini olsun Osmanlı Devletinin bir sünnî İslâm devleti olduğu esasından hareketle ortaya koyuyorlardı. Kısa olaraksı Osmanlı Devleti’nin bir tarihi vardı ve bu tarih geçmiş hadiselerin ardarda sıralanmasından değil, bir toplumun hayat tarzından, o toplumda sorumluluk yüklenenlerin (olduğu kadar) iradelerinden ve (olduğu kadar) dirayetlerinden git gide artan bir tarihti. Bugün zor durumda olduğunu dile getirdiğimiz Türkiye Cumhuriyetinin hangi esaslara istinad ettiğini açıklamak ve hele bu esasları bir ibare ile dile getirmek dünyanın en göz alıcı zekâlarının ve en balakalı bireylerinın altından kalkacağı bir iş değildir. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti tarihi toplumun sırtına yabancılar tarafından zorla geçirilmiş bir elbisedir. O halde Türkiye Cumhuriyeti için tarihsiz bir devlet dememiz uygun düşer mi? Ne yazık ki evet. Böyle bir “hüküm” önce şu itirazla karşılaşabilir: Yetmiş yıllık geçmişin vakıaları bunun yanı sıra Cumhuriyetin tarihi sayılmaz mı? Yetmiş yıl hiç yaşanmadı mı? Elbette yaşandı, ne var ki bu yaşananların tarih sayılabilmesi fakat böyle bir birikimden güç alan ve bu gücü geleceğe aktarmayı başarabilen insan unsurunun etkinlik göstermesi şartına bağlıdır. Türkiye Cumhuriyeti güttüğü hedefler yönünden Osmanlı Devleti’nin bir devamı değildir; kendine yeni hedefler ihdas etmiş bir İslâm devleti hiç değildir; size enteresan gelebilir ama Türklüğü koruyup üstün kılma hedefine dönük bir Türk devleti de değildir. Peki, nedir? Bu soruya yalın bir yanıt veremeyiz. Karmaşık cevabımız durumun karmaşıklığını sergilemekle sınırlı kalacaktır. Karmaşıklığın sebebi Türkiye Cumhuriyeti devletinin gerçekliğiyle bu devletin uyruğu durumundaki milletin gerçekliğinin uyumsuzluk arzetmesidir. Devlet beynelmilel siyasetin pratik zorlamalarının ürünü olarak devamını sağlıyor ve devam edemeyişi aynı pratik zorlamalara ayarlı. Millet birlikte yaşama iradesinin ürünü olarak bir varlık sahibi. Bu ikisi birlikte yahut ayrı ayrı tarihlerine kavuşmak zaruretiyle yüz yüze… Tarihini bulamayanın talihsizliğe uğrayacağı kesin.
