William Shakespeare – Romeo Juliet PDF Oku indir
William Shakespeare – Romeo Juliet PDF Oku indir, e-kitap sitemizde William Shakespeare – Romeo Juliet kitabını araştırdık. Ayrıca William Shakespeare tarafından kaleme alınan William Shakespeare – Romeo Juliet kitap özetinin yanı sıra, William Shakespeare – Romeo Juliet pdf oku, William Shakespeare – Romeo Juliet yandex, William Shakespeare – Romeo Juliet e-kitap pdf, William Shakespeare – Romeo Juliet PDF Drive, William Shakespeare – Romeo Juliet Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
William Shakespeare – Romeo Juliet PDF indir Oku
Dört yüz yıldan bu yana, göz alıcılığından bir şey yitirmeden günümüze gelen Shak 6 Romeo ve Juliet Tragedyası Üzerine tif ile inandıncı bir biçimde verebilmiştir. Aynı zamanda bilim adamı olmayan bütün büyük Rönesans sanatçılarında görüldüğü gibi, Shakespeare’in son derece insancıl sahneleri, mekanik perspektifle odaklanmaz, ama bunun yerine şiirsel bir yokolma noktasında, tıpkı göz erirnindeki uzak dağların bulutlardan ayırt edilerneyişleri gibi, “şeyleri” ufak ve seçilemez duruma getirir. Büyük Rönensans ressamlarının ve ozanlarının eriştikleri gerçek Rönesans perspektifi yapay ve kesin bir teknik değil, ama dünya çapında olmanın yüceltilmiş bilinciyle dramatik bir biçimde özetlenen insanlığın yazgısıdır. İşte bu yoğun perspektif bilinci ile Shakespeare’in oyunlarının kendine özgü bir iklimi ve manzarası, egemen ve yinelenen simgeleri mevcuttur. Bu da bir elektrik kıvılcımı gibi çakıp sönerek kendine özgü dramatik anlamı getirir. Shakespeare’in gençlik dönemi oyunlarından birisi olan Romeo ve Juliet’te orantılan kesin çizgilerle belli olan, az sayıda sahneye sığdınlmış mekanik bir kısaltma izlenir. Rönesans başlangıcında izlenen geometrik oranlama, bu oyunun çevre düzeninde hissedilir . oyunun, bir sahne dışındaki bütün sahneleri Verona surları içinde geçer. Verona’nın alanları, sokakları, bahçeleri, evleri, geometrik çözümlemelerle orantılanan İtalyan ressamlarının fotoğraflarındeki perspektif gibi ölçülüdür . olay dizisindeki zıtlı hareketler simetriktir. Dramatik illüzyon ise bi hayli “naive” bir biçimde, perspektifi zorlayarak ve bundan dolayı orta mekanı zayıflatarak kazanılmıştır . oyunun mekaniği çok belirgindir: Romeo, Paris ve Mercutio ile oranlanmıştır; Juliet, Rosalinde, Dadı ve Lady Capulet ile; Tyba1t, Benvolio ile ölçüye alınmıştır.
llişkiler de bu geometrik oranlama içindedir: Romeo ‘nun aşkı ve yan heroik görünüşü, Paris’ in aristokratik sevgi gösterisi ile zıtlanmıştır; Romeo’nun şiddetli istekleri, Rahip’in sağduyusu ve bir sarayadamının donuk çabalarıyla dengelenmiştir. Hatta oyundaki değer kavramları bile bu simetrik dokuyla ortaya çıkmıştır: Aşk – nefret, romantik aşk – kibar aşk, atılganlık – ölçülülük, hoşgörü – katılık, mutluluk – keder, saflık – şehvet, gündüz – gece, uyku – ölüm, Montagu – Capulet gibi… Romeo’nun Mantua’ya sürülmesi, Rönesans fotoğraflarındeki bir pencerenin manzaraya açılması gibidir; başka deyişle, kurgu olarak bir Romeo ve Juliet Tragedyası Üzerine 7 derinlik getirmez. Trajik zaman kırk iki saatin içine sıkıştınlmışır. Verona’daki hadiselerin kısaltılmış olmasından dolayı tam bir bütünlüğe, başka deyişle, Macbeth’te olduğu gibi, gizemli boyutlara yönelemeyiz. Rönesans ressamlarında seyrettiğimiz bir başka özellik de, ön plan ile gerideki derin oylum içindeki dramatik uyumsuzluktur. B u oyunda da -Mercutio, perspektifi görülmektediran atmosferin uyumsuz bir öğesidir. Nitekim, bi hayli erkenden de sahneden çekilir. Romeo ve Juliet’in ilişkisindeki trajik akım içinde Mercutio bir zümrüdüanka kuşudur. 0, Verona’da olagelenlerin kurgusuna uymaz ve onun için de bu kurgunun dışında kalır, “Tanrı belasını versin her iki ailenin del” diyerek ölür. Bu ön ile arka planın, yani perspektifin uyumsuzluğu, Shakespeare’in olgunluk dönemi oyunlarında kesin ve manalı bir uyuma dönüşmüştür. Lakin şunu da belirtmek gerekli, Shakespeare, dehası ile bu uyumsuzluğu, dramatik etki yönünden oyunun lehine çevirmesini bilmiştir. Mercutio, aşkın yarı karanlıkta geçtiği bir oyunda, bir ışık, anlamı olan bir aydınlıktır. Oyunun perspektifi içindeki uyumsuzluğu yoluyla, biz bu romantik tragedyadaki insana ilişkin özellikleri daha iyi kavrarız. Mercutio’nun yanında, Romeo’nun acılarla dolu yolu daha çok göze görünmeye başlar. Kısa olaraksı, Mercutio, bu romantik ilişkinin tersinIerne yoluyla açımlanmasıdır. Bir Rönesans ressamının gölge ve ışık düzeni nasil içeriğin anlamını pekiştirirse, Shakespeare’in bu oyunundaki ışığın kullanımı da öyledir. Bu oyunda ışık imgesi yönünden iki zıt mekan mevcuttur: Bunlardan biri, Romeo ve Juliet’in birlikte oldukları sahnelerdekiyarı karanlık (ay ışığı, yıldızlı gece, meşalelerle aydınlatılmış salon, Rahip’in loş hücresi, Capulet’lerin meşale ile aydınlatılan mezarı gibi), öbürü de, bu iki aŞığın birlikte olmadıkları, Romeo’ nun veya Juliet’in başkalarıyla oldukları sahnelerdeki gün ışığı. Aynı biçimde, her ikisinin de bulunmadığı sahneler ışıklı yerlerde geçer.
Romeo, Rosalinde’in aşkıyla yanıp tutuşurken, gittiği Capulet’lerin balosunda Juliet’i ilk kez gördüğünde, çarpılır ve “Parıldamayı öğretiyor bütün meşalelere,” demekten kendini .alamaz. Romeo ise Juliet için, “Gecenin içinde gün ışığıdır”. Her iki sevgili de 8 Romeo ve Juliet Tragedyası Üzerine birbirlerini göz kamaştıran bir ışık olarak görür; çünkü her ikisi de hep yarı karanlıktadırlar. Romeo için Juliet, “doğudan git gide artan güneş”tir. Birbirlerini cennetteki göz alıcı yıldızlara benzetirler; Romeo, Juliet’ten sözederken şöyle der: “Tüm göklerin en güzel yıldızlarından ikisi, . Yalvarıyorlar onun gözlerine işleri olduğundan: Biz dönünceye dek siz panıdayın diye. Gözleri gökte olsaydı, yıldızlar da onun yüzünde; U tandırırdı yıldızları yanaklarının göz alıcılığı, Gün ışığının kandili utandırdığı gibi tıpkı.”
