Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat PDF Oku indir
Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat PDF Oku indir, e-kitap sitemizde Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat kitabını araştırdık. Ayrıca Gérard de Nerval tarafından kaleme alınan Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat kitap özetinin yanı sıra, Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat pdf oku, Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat yandex, Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat e-kitap pdf, Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat PDF Drive, Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat Epub gibi indirme linklerini de bulacaksınızdır.
Gérard de Nerval – Doğu’da Seyahat PDF indir Oku
Gérard de Nerval (asıl adı: Gérard Labrunie), 22 Mayıs 1808’de dünyaya geldi. Babası Étienne Labrunie, doktordu. İki yaşında annesini kaybeden Nerval, babasının Rhin ordusundaki görevinden ayrıldıktan sonra Paris’e dönmesi üzerine, Collège Charlemagne’de okumaya başladı. Orada, Théophile Gautier ile yakın bir dostluk kurdu. 1826’da, “Napoléon ve Savaşçı Fransa, Ulusal Ağıtlar” adı altında, ilk edebiyat denemelerini yayımladı ve Goethe’nin Faust’unun bir bölümünü çevrdi. Bu çeviri, 1827’de basıldı. 1828’de, Victor Hugo, Celestine Nanteuil ve yüz yıl sonra Gerçeküstücülerin hayranlığını kazanan Petrus Borel gibi şair ve yazarların oluşturduğu romantikler topluluğu ile ilişki kurdu. 1829’da, müziğini Hector Berlioz’un hazırladığı “Faust’tan Sekiz Sahne” adlı ilk tiyatro yazarlığı denemesini gerçekleştirdi. 1830’da, Théophile Gautier ile birlikte, ünlü Hernani savaşına katıldı. 1832’de, tıp öğrencisiyken, kolera salgını kurbanlarının yardımına koştu. 1834’te, annesinin büyük babasının ölümü üzerine 30.000 franklık bir mirasa sahip oldu ve İtalya’da seyahate çıktı. Delice tutkun olduğu Jenny Colon, bu sırada Paris’te sahneye çıkıyordu; onu övmek ve yüceltmek için 1835’te Le Monde Dramatique adlı dergiyi kurdu. Derginin bir yıl sonra batması üzerine, gazetecilik yapmaya başladı. Aynı yıl, Gautier ile Belçika’ya gitti.
1837’de, La Presse’te, tiyatro hadiseleri için sürekli olarak yazılar yayımlıyordu. Aynı yıl, Alexandre Dumas ile birlikte yazdığı Piquillo’da, Silvi rolünü Jenny Colon oynadı. 1838’de, J. Colon, bir başkası ile evlendi; bu olay, Nerval’i bütün yaşamı boyunca etkiledi. Aynı yıl, Leo Burckart adlı piyesi yazmak üzere A. Dumas ile Almanya’ya gitti. Piyes, 1839’da Paris’te sahneye kondu. 1840’ta “İkinci Faust”u çevirdi. Nerval, ilk sinir krizini, 1841 Şubat ayı sonunda yaşadı. Kriz Mart sonunda yeniden baş gösterdi. Monmartre’da Dr. Esprit Blanche’ın yanında bir süre kaldı. Jenny Colon, 1842’de öldü ve Nerval, 1843’te Doğu seyahatine çıktı. 1 Ocak’ta, Marsilya’dan ayrıldı; Malta, Mısır, Suriye, Kıbrıs, İstanbul ve Napoli’den sonra, 5 Aralık’ta yeniden Marsilya’ya döndü. 1844, 1845, 1846 senelerında, Belçika’ya, Hollanda’ya, Londra’ya gitti; Paris civarında ve çocukluğunun geçtiği Valois’da dolaştı.
1848’de, dostluğunu git gide güçlendirdiği Heinrich Heine’den çevirdiği şiirleri yayımladı. 1849’da, sinir krizi, yeniden baş gösterdi; doktor Aussandon ve Lévy tarafından yapılan nasıl tedavi edileceği, 1850’de de sürdü. 1851’de, Voyage en Orient (Doğu’da Seyahat) yayımlandı. Bu senelerda, bazı piyesleri, çeşitli tiyatrolarda sahneye geliyordu. Tedavi için, Passy’de, Dr. Blanche’ın yanında bir süre kaldı. 1852’de, Hollanda ve Valois’ya tekrar gitti ve Les Illuminés’yi yayımladı. 1853 ve 1854 senelerında, sinir krizleri sıklaşırken, Fransız edebiyatının en enteresan ve seçkin verimleri içinde bulunan Sylvie, Petits Châteaux de Bohême, Contes et Facéties, Les Filles du Feu, Les Chimères ve Aurélia art arda yayımlandı. Nerval, 19 Ekim 1854’te, akıl hastahanesinden çıktı ve orada burada dolaşmaya başladı ve 26 Ocak 1855’te, Paris’te Vielle-Lanterne sokağında ölü olarak bulundu. Bir akşam önce, Theâtre Français’ye uğramış ve Halles semtinde yemek yemişti. Nerval’e ve eserlerine kısaca bulunduran bir edebiyat tarihinde (Marcel Braunschvig, Notre Littérature dans les Textes , c. 2, s. 528, Paris, Armand Colin, 1929), dört satırlık şu enteresan not var: “Nerval, 26 Ocak 1855’te, gün ağarırken, Paris’in dar sokaklarından birisi olan rue de la Vielle-Lanterne’deki, kötü şöhretli bir meyhanenin pencere parmaklığına asılı olarak bulundu (sokağın olduğu yerde, ardından, Sarah-Bernhardt tiyatrosu inşa edildi). İntihar etti veya öldürüldü”. Bunun yanı sıra, Gustave Doré’nin, söz konusu sokağı ve pencere parmaklığına asılı adamı canlandıran bir litografi yaptığını (1855) da altını çizelim.
Nerval, yaşadığı zamanda, enteresan bir gazeteci, tiyatro alanında kalem oynatan ve Alman Romantizmi’ni Fransa’da tanıtan kabiliyetli bir edebiyatçı olarak görülmüştü genelde. 1841’deki ilk sinir krizinden sonra, ölümüne kadar, kendisini Nerval yapacak olan eserleri verdiği halde, “Nerval’in göz alıcı, etkin ve ışık saçan zekâsı” diyen Baudelaire gibi bir şair dışında, onun yaratıcı özgünlüğünü sezen pek az kimse çıkmıştı. Bu durum, 1920’lerde ve özellikle Gerçeküstücülük’le birlikte değişti. Ama yine de, çok sonraları yayımlanan edebiyat tarihlerinde ve ansiklopedilerde, Nerval’in adının geçmediği ve hak ettiği yerin verilmediği görülür. Misal verilecek olursa, 1940 tarihli Encyclopedia Britannica’da ve 1947 tarihli bir Fransız Edebiyatı Tarihi’nde (Histoire Illustrée de la Littérature Française, Didier), Nerval’in adı yer almaz. Bu örnekler, daha da çoğaltılabilir.
